THOUSANDS OF FREE BLOGGER TEMPLATES

Τετάρτη 29 Δεκεμβρίου 2010

Χίλιες και 1 σκέψεις!

Χρόνια πολλά σε όλους σας!! Γλυκές ευχές σε όλη την παρέα που έχω παραμελήσει...


Σας εύχομαι υγεία, ευτυχία, αγάπη!! Κλισέ, αλλά σημαντικά! 

Ειλικρινά, ακομα δεν έχω συνειδητοποιήσει πώς πέρασαν τόσες μέρες από την τελευταία μου ανάρτηση. Τρέχω όλες αυτές τις ημέρες - μεταφορικά και κυριολεκτικά- τρέχω να προλάβω τα πάντα, να τους ικανοποιήσω όλους, κάνω τον χαμάλη στο γραφείο, είμαι γεμάτη υποχρεώσεις και τα δικαιώματα πάνε περίπατο!
Και έρχομαι τώρα να ρωτήσω: πότε πέρασαν τα Χριστούγεννα? Εγώ δεν κατάλαβα τίποτα!

Εντάξει, για να μην είμαι αχάριστη, βγήκα κι ένα βράδυ. Το βράδυ της γιορτής μου 26/12 πήγα με φίλους για ποτό στο CV στο Γκάζι. Ένα διακριτικό μπαράκι που θυμίζει γαλλικό μπιστρό με στρογγυλές ροτόντες όμορφα στολισμένες με λευκά σερβίτσια για φαγητό! Απλώς, οι μπαρόβιοι είναι λίγο ''ριγμένοι'' στην προκειμένη, γιατί η μπάρα του είναι πολύ μικρή και αν το πετύχεις γεμάτο, δεν έχεις πού να σταθείς. Εμείς όμως αυτή τη φορά το πετύχαμε ψιλοάδειο γιατί πήγαμε νωρίς και απολαύσαμε ρετρό μουσική που σου θυμίζει τη Βουγιουκλάκη στο "Δόλωμα", όταν κατέβαινε από τη σκάλα με το διχτυωτό καλσόν και το υπέροχο μαύρο αποκαλυπτικό ντύσιμο!
Αισθησιακό δηλαδή κάπως το κλίμα, αλλά εγώ κουτούλαγα από τη νύστα και τους άφησα νωρίς να μείνουν να με γιορτάσουν όπως μου αξίζει! Με δόξα και τιμές!! Εγώ πήγα για ύπνο, γιατί μου αξίζει και λίγη ξεκούραση...

Το ίδιο απόγευμα, πριν το CV, είχαμε πάει για φαγητό στη γιαγιά Σταματία, η οποία, αφού μας είχε ταϊσει ό,τι υπήρχε στο σπίτι, μας είχε προσφέρει γλυκά, αναψυκτικά και ό,τι μπορείτε να φανταστείτε, πετάει κι ένα: "ε, δεν φάγατε τίποτα! Τι άλλο να σας φέρω, δεν έχω κάτι άλλο! Τίποτα δεν σας έβγαλα!"...

Τουλάχιστον, φέτος έμαθα τι δουλειά έκανε ο Χριστός:

 Ε, ναι! Ήταν συμβολαιογράφος! Εκτός και αν πρόκειται για απλή συνωνυμία! (Θε μου σχώρα με!)!!



Πάντως παιδιά, αυτές τις ημέρες, η κουζίνα μου πήρε φωτιά! Όχι καλέ, δεν καήκαμε! Εννοώ ότι έφτιαξα τόσα πολλά γλυκά όσα δεν είχα φτιάξει όλο το χρόνο! Μιλάμε για ποσότητες, όχι αστεία! Τα έκανα δωράκια, τα χλαπάκιασα... σε κάθε περίπτωση, χαμένα δεν πήγαν!!


Τώρα σειρά έχουν οι βασιλόπιτες!!

Και φτάσαμε στο σήμερα! Ήταν αρκετά δύσκολη μέρα στο γραφείο, τα μάτια μου τσούζουν από τον υπολογιστή, το κεφάλι μου πονάει, η μέση μου είναι σε άθλια κατάσταση και έπρεπε να χαλαρώσω με κάποιον τρόπο! Εγώ λοιπόν χαλαρώνω με ζεστό τσάι, κουβέρτα στην πλάτη και τα αγαπημένα μου ελληνικά, καταθλιπτικά τραγούδια: Γερνάω μαμά, Ανθρωποι μονάχοι, Να βάλω τα μεταξωτά και να φυσάει, Αυτή η νύχτα μένει και τέτοια! Αν πια δεν χαλαρώσω με αυτά, ρίχνω έναν Μάλαμα, έναν Ιωαννίδη και νιώθω καλύτερα! Αυτή τη στιγμή ακούω την Παράκληση! Και είναι τόσο παράδοξο το γεγονός ότι τραγουδάω μόνη μου με πάθος όλα τα τραγούδια για χωρισμένους και συγκινούμαι, το ζω!! Κι ας μην είμαι χωρισμένη!! Έχει μεγάλη επιρροή επάνω μας η μουσική τελικά...
Δεν είχα σκοπό να σας μιλήσω σήμερα με την κούραση που είχα και ήθελα να κοιμηθώ από τις 9, αλά αφού είναι 10 και είμαι ακόμα όρθια, είπα να την κάνω την υπέρβαση!!

Θέλω πολύ να μάθω πώς τα περνάτε, πού θα κάνετε ρεβεγιόν, τι θα φορέσετε, τι δώρα δεχτήκατε και άλλα τέτοια κουτσομπολιά! Εγώ ξεκλέβω χρόνο και σας διαβάζω, αλλά σίγουρα θα έχετε κι άλλα νέα από όσα έχω ήδη μάθει! 

Α, κι αν δεν έχετε φρύδια, να πάτε να βάλετε εδώ στα κορίτσια στην Αργυρούπολη!!


Ή αν έχετε πολλά, να πάτε να βγάλετε μερικά! Δεν το διευκρινίζουν έτσι κι αλλιώς!!! (μακράν η πιο κακόγουστη ταμπέλα που έχω δει σε κατάστημα!!!!)

Επίσης έχω να δηλώσω ότι δεν με αγγίζει καθόλου ο στολισμός που έχουμε στο γραφείο! Δηλαδή, δεν μου κάνει καμία αίσθηση ρε παιδί μου! Τίποτα! Βλέπω απλώς ένα ψυχρό δέντρο, το οποίο αν δεν υπήρχε κι όλας δεν θα είχα πρόβλημα! Δεν ξέρω, ίσως είναι το γεγονός ότι γενικά δεν θέλω να βρίσκομα στο γραφείο! Θέλω να χουχουλιάζω στο σπίτι μου, το οποίο μου φαίνεται πανέμορφο ακόμα και με ένα μικρό δεντράκι σε γλάστρα που πήρα από το ΙΚΕΑ!!!

Καταρχήν, οι Αγιοβασίληδες είναι άχαροι με αυτά τα μακριά πόδια σαν σωλήνες!! Μπλιάχ!!!

Πάντως, ένα πολύ πρωτότυπο "δέντρο" είδα στη βιτρίνα της Tommy Hilfiger στην Κηφισιά και θα ήθελα κάποια στιγμή να το φτιάξω!!!


Αυτά τα νέα μου! Άραγε, έφτασα τις 1001 σκέψεις?! Δεν ξέρω, αν είναι λιγότερες συγχωρήστε με, είναι και η κούραση!!

Να περάσετε πολύ όμορφα αυτές τις γιορτινές ημέρες και προσπαθήστε να μην τις χάσετε! Να μην περάσουν οι γιορτές και δεν το καταλάβετε! Κάντε βόλτες, επισκέψεις σε φίλους και συγγενείς και νιώστε την θαλπωρή των γιαγιάδων που έχουν ανάγκη να σας τραπεζώσουν και να σας φτύσουν που μεγαλώσατε και ομορφύνατε!!!

Δευτέρα 13 Δεκεμβρίου 2010

Λόγω των ημερών...

12 μέρες θέλουμε για τα Χριστούγεννα και έξω από την πόρτα μας επικρατεί χαμός! Και μέσα από την πόρτα μας δηλαδή δεν είναι και τέλεια τα πράγματα, αλλά το έξω με τρομάζει περισσότερο! Αυτή την εβδομάδα το πρόγραμμα αντί για στολισμούς, χορούς και πανηγύρια, έχει πορείες, απεργίες, διαδηλώσεις, συγκεντρώσεις περικυκλωμένες από ματ και κρίση. Πολύ κρίση! Οικονομική, συναισθηματική, ψυχολογική, απ' όλα! Είμαστε σε κρίση και δεν έχουμε και λεφτά να πάμε για ψυχανάλυση, να πούμε τα σώψυχά μας να ξελαμπικάρουμε βρε αδερφέ!

Οκ, το Σάββατο ήμουν στο κέντρο αρκετές ώρες και είδα κόσμο χαρούμενο και γεμάτα μαγαζιά, αλλά τα πράγματα δεν είναι όπως τις προηγούμενες χρονιές και το νιώθω έντονα! Όλοι μοιάζουν σαν να βγαίνουν με το ζόρι, επειδή είναι γιορτές και επειδή ''πρέπει'' να ενισχύσουν την αγορά, να βγάλουν τα παιδιά έξω, να ξεφύγουν από τη μιζέρια και τα καθημερινά προβλήματα! Μετά τις γιορτές όμως τι? Ξανά πάλι τα ίδια! Κλεισμένοι στο καβούκι μας οι περισσότεροι και οι υπόλοιποι θα παίζουν ξύλο έξω από τη Βουλή! 

Πάλι καλά που είδαμε και λίγο χιόνι το Σάββατο και σαν να έγινε πιο ελαφρύ το κλίμα, πιο φωτεινό και αισιόδοξο! Δεν ξέρω αν σας βγάζει και εσάς το ίδιο συναίσθημα ένα χιονισμένο τοπίο! Εγώ το κρύο το απεχθάνομαι, αλλά με το χιόνι αισθάνομαι χαρούμενη, ελεύθερη! 
Σάββατο 11/12, ώρα 09.30 στην Ομόνοια έριχνε αρκετό χιόνι, που αν δεν φύσαγε, θα το είχε στρώσει! Και έτσι κύλησε όλη η ημέρα! Και αυτές οι αέρινες νιφάδες προκαλούσαν χαμόγελα στους περαστικούς! Μετρούσα χαμόγελα στο δρόμο, αλήθεια!!

Βρέθηκα στην Ομόνοια γιατί ήθελα να ψωνίσω κάποια πράγματα που μόνο εκεί βρίσκεις φτηνά! Στα μαγαζάκια της Αθηνάς, της Ευρυπίδου και της Πραξιτέλους, βρίσκεις θησαυρούς, κυρίως σε είδη σπιτιού και ακόμα πιο κυρίως σε είδη κουζίνας! Πήρα αρκετά πραγματάκια, τα οποία θα δείτε αύριο στο Eating Around...
Μετά ανέβηκα στο Κολωνάκι και πήγα κομμωτήριο για αλλαγή λούκ! Έτσι, για να αισθανθούμε καλύτερα μέρες που είναι! Να ανανεωθούμε λιγάκι και να είμαστε λαμπερές τις ημέρες των γιορτών, όπως συνηθίζουν να λένε αρκετά περιοδικά μόδας! Μετά το πρόγραμμα είχε μερικά ψώνια για ενίσχυση της γκαρνταρόμπας... 

Τα μαγαζιά είχαν ενημερωθεί για την πτώση της θερμοκρασίας και είχαν φροντίσει να βάλουν όλα τα χοντρά ρούχα, τα παλτό, τα πουλόβερ και τις γούνες σε περίοπτη θέση, ενώ μέχρι την Παρασκευή τον μεγαλύτερο χώρο καταλάμβαναν τα t-shirts και τα αέρινα φορέματα. Όλα είναι θέμα μάρκετινγκ λοιπόν και όλοι ποντάρουν στην ψυχολογία του πελάτη! Μπορεί σε 2 μέρες πάλι να έχουμε 25 βαθμούς, αλλά εφόσον το Σάββατο ο πελάτης βλέπει χιόνι έξω, τι θα αγοράσει? Λογικό είναι να γλυκοκοιτάξει τα χοντρουλά, μάλλινα ρούχα! Θυμάμαι όταν δούλευα ως πωλήτρια στη Sprider κι έπειτα στη Hugo Boss, κάθε Αύγουστο που φέρναμε τα χειμωνιάτικα, βάζαμε το air condition σε πολύ χαμηλή θερμοκρασία για να νιώθει κρύο ο κόσμος όταν μπαίνει και να κοντοστέκεται στα χειμερινά. Να μην του φαίνονται τόσο ξένα και μακρινά! Μερικές φορές έπιανε αυτό το κόλπο, αλλά κάποιος μπορεί να το βρει αποτυχημένο και φτηνό!

Το βράδυ που έξω δεν υπήρχε ψυχή και από το δρόμο έβλεπες όλα τα διαμερίσματα φωτισμένα, σημάδι ότι ο κόσμος προτίμησε να χαρεί τη ζεστασιά του σπιτιού, εμείς βγήκαμε! Ναι, έτσι είμαστε εμείς! Δεν βγαίνουμε με τον καλό καιρό, βγαίνουμε με το χιονιά! Θα'ναι μάλλον κι αυτό στο πακετάκι των ημερών! Ε, μέρες που είναι να βγούμε λίγο και τέτοια!
Πήγαμε στο Divani Apollon Palace  να ακούσουμε την κολλητή μου Μαρίνα στο πιάνο μπαρ. Με τη Μαρίνα γνωριζόμαστε πολλά χρόνια, από πολύ μικρές και το όνειρό της πάντα ήταν να γίνει μουσικός! Σπούδαζε πιάνο από μικρή και όταν πήρε το πτυχίο της ξεκίνησε μαθήματα σε παιδάκια! Αγαπάει πολύ αυτή τη δουλειά, όσο και το να παίζει πιάνο σε εκδηλώσεις και διάφορα μαγαζιά! Έτσι λοιπόν, κάθε φορά που παίζει κάπου πηγαίνω κι εγώ από πίσω και λέω ότι είμαι το μπαλέτο της! Και δεν παίζει μόνο, τραγουδάει κι όλας και έχει πολύ καλή φωνή! Καθήσαμε στο ωραίο τραπεζάκι μας, μέσα στη ζεστασιά του πολυτελούς ξενοδοχείου και απολαύσαμε τις μελωδίες της και το κρασάκι μας! Δίπλα μας πελάτες άνω των 50 με τις κυρίες τους απολάμβαναν τραγούδια της εποχής τους... 

Η Κυριακή ήταν μια μελαγχολική ημέρα με πολύ κρύο και βαρεμάρα! Αραλίκι στον καναπέ, κουβέρτες από πάνω και τη σκύλα στην κορυφή για ντεκόρ! Ευτυχώς που το απόγευμα συνάντησα μερικές καλές φίλες και πέρασε πολύ όμορφα η ώρα στη ζεστασιά του σπιτιού της Χρύσας!!

Και σήμερα τα ξέρετε, δουλειά και πάλι δουλειά! Και βροχή και μελαγχολία και η θέρμανση στο φουλ!

Καλή εβδομάδα σε όλους! Εύχομαι να είναι όσο πιο γιορτινή μπορούμε κι αν δεν μπορούμε ...να πιεστούμε, λόγω των ημερών! Είναι κρίμα να χάνουμε αυτές τις ημέρες...

Κυριακή 5 Δεκεμβρίου 2010

Nightlife...

Είναι η καλύτερη στιγμή για να σας γράψω... Είμαι κουλουριασμένη στον καναπέ, φοράω μια ολόκληρη κουβέρτα επάνω μου, τρώω φρεσκοψημμένα ψωμάκια με βούτυρο και τυρί- τα οποία μου άρπαξαν ελαφρώς από πάνω, γιατί βαριόμουν να σηκωθώ να τα βγάλω από τον φούρνο- πίνω τον αγαπημένο μου καφέ, παίρνοντας εισπνοές πάνω από την αχνιστή κούπα- γιατί πάνω απ' όλα μου αρέσει να μυρίζω τον καφέ!- μόλις διάβασα τις αγαπημένες μου στήλες της Αthens Voice και τα αγαπημένα μου μπλογκς και ήρθε η ώρα να κλείσω αυτή την τεράστια περίοδο με τις 825 προτάσεις! 

Εύχομαι σε όλους μια όμορφη Κυριακή, η οποία σίγουρα θα είναι όμορφη αν είναι όμορφο το πρωινό της! Δηλαδή, αν δεν σε ξύπνησε κάποιο ξυπνητήρι και αν γενικά είσαι χαλαρός στο σπιτάκι σου, η ομορφιά είναι εγγυημένη!

Σαφώς παίζει ρόλο και το πόσο όμορφα πέρασες το προηγούμενο βράδυ! Και εδώ ήθελα να καταλήξω! Αποφασίσαμε να βγούμε εχτές για ξενύχτι μετά από...... δεν θυμάμαι από πότε έχουμε να πάμε σε μπαρ με το Σταμάτη! Δεν είμαστε πολύ του ξενυχτιού και επειδή συχνά γυρνοβολάμε όλη τη μέρα, το βράδυ είμαστε πάντα εξαντλημένοι και εκτιμούμε καλύτερα τη ζεστασιά και την άνεση του σπιτιού. Όταν μάθαμε όμως ότι στο Σταυρό του Νότου τραγουδάει η Ελεωνόρα Ζουγανέλη, το βάλαμε στο πρόγραμμα! 
Έτσι λοιπόν, βάλαμε εχτές τα βραδινά μας, ήπιαμε δυνατούς επρέσσο για να μην νυστάξουμε από τις 11 (αυτή είναι η αγαπημένη μας ώρα για ύπνο!) και φτάσαμε από νωρίς στο Σταυρό για να πιάσουμε καλή θέση στο μπαρ, διότι είχαμε ενημερωθεί ότι γίνεται το αδιαχώρητο, ειδικά τα Σάββατα και μετά τις 12 δεν βάζουν άλλο κόσμο μέσα! Εδώ και χρόνια και τα τρία μέρη του Σταυρού (γιατι χωρίζεται σε 3 μαγαζιά, για όσους δεν το ξέρουν. Έχει 3 μουσικές σκηνές που φιλοξενούν διαφορετικά είδη μουσικής και διάφορους καλλιτέχνες η καθεμιά.) είναι στέκια γιατί οι κολλητές μου δούλευαν σε διάφορα πόστα! Υπήρχαν νύχτες που στις 3 η ώρα μου τη βαρούσε και πήγαινα και καθόμουν μόνη μου στο μπαρ για να κάνω παρέα στα κορίτσια και να τα περιμένω να σχολάσουν! Ελπίζω η εικόνα μου να μην ήταν ''της απελπισμένης'' τότε! Αυτά όλα μέχρι τα 21, μετά σαν να μούχλιασα λιγάκι! Τώρα στα 25 πια, δεν θα το έκανα ούτε με σφαίρες! Αλλά το θέμα μας δεν είναι αυτό!

Το θέμα μας είναι το απίθανο πρόγραμμα που έχει φέτος η λαϊκή μουσική σκηνή του Σταυρού!!!Από πέρυσι, η Ζουγανέλη κάνει πρόγραμμα εκεί και επιτέλους αξιώθηκα να πάω! Μαζί της είναι ο Ησαϊας Ματιάμπα, επίσης εξαιρετικός! Ξέρετε, πάντα μου περνούσε αδιάφορο αυτό το παιδί και επειδή γενικά δεν ακούω ελληνική μουσική, δεν είχα μελετήσει τη φωνή του! Είναι όμως πραγματικά και εντελώς αντικειμενικά, πολύ καλός! Σε φωνή, σκηνική παρουσία, επικοινωνία με τον κόσμο, σε όλα! Μπράβο τους! Έχουν κάνει όλοι τους πολύ καλή δουλειά και περνάς μια πολύ ευχάριστη νύχτα ακούγοντάς τους! Η Ζουγανέλη είναι φωνάρα, δεν νομίζω να έχει κανείς αντίρρηση σε αυτό! Είπε κομμάτια που δεν αγγίζονται εύκολα και τα απογείωσε! Έχω μόνο κάποιες παρατηρήσεις κι αν κάποιος την έχει δει σε live, θα ήθελα να μου πει τη γνώμη του! Δεν έχει καλή επαφή με το κοινό! Φαίνεται σαν να τραγουδάει για την πάρτη της! Φαίνεται λίγο απόμακρη, σνομπ και τυπική! Και αυτό φαινόταν πιο έντονα όταν έβλεπες την αμεσότητα που είχαν οι υπόλοιποι του σχήματος! Επίσης, έχω να πω ότι μέχρι τις 3 που φύγαμε, είχε αλλάξει 6(!!!!) φορές και σκεφτείτε ότι το πρόγραμμα κρατάει μέχρι τις 5 περίπου! Είναι κάπως υπερβολικό! Εγώ επίτηδες μέτραγα φουστάνια να δω μέχρι που θα φτάσει! 

Σε κάθε περίπτωση, το πρόγραμμα αξίζει την προσοχή σου, θα περάσεις καλά είτε είσαι φαν των καλλιτεχνών είτε όχι, γιατί έτσι κι αλλιώς δεν λένε μόνο δικά τους τραγούδια! Άσε που μαζί τους έχουν πολύ καλούς μουσικούς και έναν κωμικό που κάνει πολλά σκετσάκια και πέφτει πολύ γέλιο! Αν πας, μείνε και μέχρι το δεύτερο πρόγραμμα γιατί το κέφι ανεβαίνει πολύ! Εγώ άνετα θα ξαναπήγαινα! 

Τράβηξα κι ένα βιντεάκι όταν είπε το συγκλονιστικό ''ΕΛΑ''! Απολαύστε, το ανέβασα το youtube!!





Και μερικές όχι τόσο καλές φωτογραφίες!!!





Το μαγαζί ήταν όντως γεμάτο και τα παιδιά εμφανίζονται μόνο Παρασκευή-Σάββατο, τις χειρότερες μέρες! Δεν θα αποφύγετε το στρίμωγμα, παρά μόνο αν έχετε ένα καλό τραπεζάκι! Εξάλλου, πάντα υπάρχουν βλαμμένοι που θα έρθουν να σταθούν ακριβώς μπροστά σου, χωρίς να τους ενδιαφέρει αν βλέπεις εσύ από πίσω! Μπορεί η μύτη σου να τους ακουμπάει, αλλά δεν τους νοιάζει! Θεωρούν τον εαυτό τους έξυπνο που βγήκαν πιο μπροστά και βλέπουν καλύτερα την πίστα! Το καλό είναι ότι το μαγαζί έχει καλό εξαερισμό, δεν θα πάθεις ασφυξία, αλλά εννοείται πως θα βρωμίσεις τριγαρίλα απο το κεφάλι μέχρι τις πατούσες! 

Βέβαια, η τσιγαρίλα δεν είναι τίποτα μπροστά στις αηδιαστικές μυρωδιές από τα σκουπίδια του Νέου Κόσμου! Επικρατεί Ο χαμός! Δεν έχουν μαζευτεί ακόμα και η περιοχή πίσω από το Σταυρό είναι ένας απέραντος σκουπιδότοπος! Σκέφτηκα να τραβήξω μια φωτογραφία για να σας δείξω το μέγεθος της αηδίας, αλλά δεν ήθελα να σας αηδιάσω κι εσάς! Ντροπή! Είναι ντροπή, γιατί οι άνθρωποι θα αρρωστήσουν εκεί! Η χολέρα καραδοκεί! Θα επανέλθουν σε λίγο οι αρρώστιες των περασμένων αιώνων! 

Και αρκετά ύμνησα τον Σταυρό, ας πω και μερικά καλά λόγια για το νέο Μall των Νοτίων Προαστίων! Το Metro Mall στον σταθμό του Αγ. Δημητρίου! Πολύ καλή δουλειά, αναμενόμενη κατασκευή, όοολα τα brand names που έχουν επιτυχία σήμερα είναι συγκεντρωμένα εκεί συν κάτι καινούργια που μπήκαν στην αγορά! Είπαμε να περάσουμε από κει μια βόλτα πριν πάμε Σταυρό και φυσικά γινόταν χαμός! Κοσμοσυρροή, κόσμος και ντουνιάς, πιτσιρικαρία, γονείς με παιδάκια, φασιονίστας και περίεργοι, όλοι ήταν εκεί το πρώτο Σάββατο της λειτουργίας του για να θαυμάσουν από κοντά το νέο απόκτημα! Θα εξυπηρετήσει πράγματι πολλές περιοχές, αλλά είναι και δεδομένο ότι θα κλείσει όλα τα μικρά μαγαζάκια στις γύρω περιοχές! Το μέλλον ανήκει στις ξένες- κυρίως- αλυσίδες και στα μεγάλα εμπορικά κέντρα! Ο χρόνος θα δείξει πόσο θα κρατήσουν κι αυτά! 




Εμένα μου αρέσει η ατμόσφαιρα στα Malls μόνο τις γιορτές! Είναι κουραστικό να ψωνίζεις συνέχεια από μεγάλα εμπορικά. Αλλά επειδή είναι 10 λεπτά από το σπίτι μου, σίγουρα  θα το επισκεφτώ πολλές φορές! Είναι και αυτή η μανία που έχω με τα ψώνια που έτσι κι αλλιώς δεν με νοιάζει από που θα αγοράσω, αρκεί να αγοράσω!...

Σας αφήνω τώρα, γιατί ασυναίσθητα τόση ώρα που σας γράφω, έχω φάει μια φρατζόλα και δεν θα χωράω σε ό,τι κι αν ψωνίσω... 
Καλή εβδομάδα να έχουμε! Οι γιορτές πλησιάζουν και τα δώρα επίσης! Επιτέλους, θα ζήσουμε και όμορφες στιγμές!!!

Τετάρτη 1 Δεκεμβρίου 2010

Μια τζαμποσακούλα ρε παιδιά!!!

Αγαπητοί μου φίλοι, καλό μήνα!!!

24 μέρες για τα Χριστούγεννα και οι τζαμποσακούλες πάνε κι έρχονται! Σε λίγες μέρες ξεκινά το εορταστικό ωράριο στα μαγαζιά, τα χριστουγεννιάτικα bazaars, τα events, οι χαρές και τα πανηγύρια! Το κρύο πότε ξεκινά?? Αν έχετε σχετική ενημέρωση, παρακαλώ αφήστε τη στα σχόλια!

Περιμένω τον παππού μου την άλλη εβδομάδα να έρθει από το παγωμένο Λονδίνο, όπου κατοικεί τα τελευταία.... 17 χρόνια?? Κάπου τόσο! Λέει ότι χιονίζει, δεν μπορούν να κουνηθούν από το κρύο και αναρωτιέμαι αν θα έρθει και σε εμάς ποτέ αυτή η κακοκαιρία! Μήπως μας το φυλάει ο καιρός και ξεσπάσει εκεί κατά τον Γενάρη και πληρώσουμε μαζεμένο ό,τι γλιτώσαμε από πετρέλαιο!

Εχτές κάναμε πάρτυ-έκπληξη στην φίλη μου την Ελίζα! Δεν είχα συμμετάσχει ποτέ πριν σε πάρτυ-έκπληξη και πολύ το διασκέδασα! Ήμασταν σπίτι της από τις 10 και στις 11μιση που ήρθε, την περιμέναμε με σβησμένα φώτα και αναμμένη τούρτα, μπροστά στην είσοδο! Περάσαμε απίθανα, χορέψαμε και γελάσαμε πολύ!


Ώπα, κάτσε γιατί τα πήρα τα πράγματα από το τέλος! Η αρχή είναι η Παρασκευή, όπου για άλλη μια φορά συνάντησα τις νέες μου φίλες από τη μπλογκόσφαιρα,  Χρύσα, Ζωή και Αγγελική  
και τα περάσαμε υπέροχα για 4 περίπου ώρες - μην με ρωτήσετε πώς πέρασαν τόσες - και αυτή ήταν η αρχή ενός υπέροχου Σαββατοκυριακοδευτερότριτου! Πήρα υπέροχα δώρα από τα κορίτσια και ανεκτίμητα γιατί ποτέ κάποιος δεν μου είχε χαρίσει κάτι ειδικά φτιαγμένο για μένα! Η Χρύσα μου έφτιαξε μια υπέροχη ποδιά από μαλακό βαμβακερό ύφασμα σε υπέροχο κανελί καρό, η οποία επάνω γράφει - μαντέψτε - Eating Around! Ναι το Eating around απέκτησε τη δική του ποδιά!! Σας χρωστάω καλές φωτογραφίες, γιατί δεν κατάφερα να βγάλω μια που να φαίνεται καλά αυτό το αριστούργημα! Την έχω στολίσει στην κουζίνα μου και κάθε φορά που τη βλέπω, χαμογελάω!!
Η Αγγελική -εξπέρ στα κολιέ - μου έφτιαξε ένα πανέμορφο και πολύ ρομαντικό κολιέ!


Κορίτσια σας ευχαριστώ για μια ακόμη φορά!

Το Σάββατο είχε βόλτα στην ηλιόλουστη γλυφάδα με τα κορίτσια και αρκετή ξεκούραση και την Κυριακή βόλτα με τον αγαπημένο μου στην λίγο πιο χειμερινή Κηφισιά! Δηλαδή, το δερμάτινο το τραβούσε ο οργανισμός σου, ειδικά όταν νύχτωσε!

Αυτή είναι ζωή!! Του Σαββατοκύριακου! Γιατί σήμερα σαν να αισθάνομαι λίγο πεσμένη! Έχει κι αυτή την κιτρινίλα πάνω από τα κεφάλια μας και μου προκαλεί πονοκέφαλο! Πόσο θα ήθελα μια τζαμποσακούλα τώρα μπροστά μου, γεμάτη δώρα και στολίδια!!!

Εύχομαι να διασκεδάσετε κάθε μέρα και κάθε στιγμή αυτού του υπέροχου μήνα!!!

Πέμπτη 25 Νοεμβρίου 2010

Love is in the air...

Σε συνέχεια του χτεσινού αισιόδοξου και ελπιδοφόρου ποστ μου, θα ήθελα να μοιραστώ άλλο ένα σημάδι της μοίρας που μου έδειξε ότι πρέπει να χαμογελάω, να χαίρομαι τις στιγμές, να διατηρώ την αισιοδοξία  μου και να αγαπώ! Να αγαπώ την κάθε μου μέρα!

Βγήκα στον κήπο του γραφείου να σκουπίσω μερικά πεσμένα φύλλα και ανάμεσα στα ξερά πλην όμως αληθινά φύλλα που είχαν πέσει, διέκρινα και αυτό:


Ένα ψεύτικο, μάλλον υφασμάτινο, φύλλο σε σχήμα καρδιάς που προφανώς είχε πέσει από κάποιο σπίτι και ο αέρας το έφερε στην πόρτα μας! Ναι, το ξέρω, ίσως είμαι υπερβολική και ίσως αυτό το φύλλο είναι απλώς ένα σκουπίδι! Επειδή εγώ όμως πιστεύω στα σημάδια της μοίρας και μου αρέσει να ερμηνεύω το καθετί ανάλογα με τις ορέξεις μου, ερμηνεύω αυτό το φύλλο ως μια απόδειξη ότι υπάρχει αγάπη στον αέρα, οπότε πάρτε βαθειές ανάσες και σίγουρα θα το νιώσετε! Κρατώ αυτό το φύλλο ως γούρι και συνεχίζω να χαμογελώ!!

Καλημέρα!!!!!



Τετάρτη 24 Νοεμβρίου 2010

La vita è bella

Σήμερα έχω μια ρομαντική διάθεση! Αισθάνομαι ευγνώμων που ζω κάποιες όμορφες στιγμές, που κάνω πράγματα που μου αρέσουν, που ξύπνησα δίπλα στον αγαπημένο μου και η σκυλοΡιάννα μου έκανε αγκαλιές, που στη διαδρομή για τη δουλειά άκουγα την αγαπημένη μου μουσική και κοιτούσα την ήρεμη θάλασσα! Δεν μου αρέσει να γίνομαι μελό και γενικά δεν είμαι με το χαμόγελο στο στόμα συνεχώς, ούτε εκτιμώ πάντα τα καλά στη ζωή μου. Είμαι λίγο νευρόσπαστο και στενοχωριέμαι εύκολα, τσαντίζομαι με ασήμαντα πράγματα και έχω πολλές αντιπάθειες, αλλά είμαι αισιόδοξη! Αυτό το καλό το έχω! Στα δύσκολα ποτέ δεν το βάζω κάτω και μου αρέσει να βλέπω τη θετική πλευρά των πραγμάτων. Ίσως αυτό με έχει βοηθήσει και ξεπερνώ τόσο εύκολα τις άσχημες καταστάσεις! 

Την Κυριακή πήγαμε την καθιερωμένη μονοήμερη εκδρομή μας στην Τήνο. Είναι η τρίτη χρονιά για μένα. Παίρνουμε το καράβι νωρίς το πρωί, φτάνουμε στην Τήνο στη μία, πάμε στην Παναγία να προσκυνήσουμε κι έχουμε 2 ώρες μέχρι να φύγει το καράβι του γυρισμού. Καθε φορά πηγαίνω και διαφορετική εποχή, αλλά προτιμάμε τον χειμώνα, γιατί το καλοκαίρι έχει πάρα πολύ κόσμο. Τρώμε σε ένα ταβερνάκι, κάνουμε βόλτα στη θάλασσα, αλλάζουμε παραστάσεις και στις 9 το βράδυ είμαστε πάλι στο σπίτι! Μου αρέσει αυτό και μακάρι να συνεχίσουμε για χρόνια να το κάνουμε. Μην με ρωτήσετε τι ακριβώς μου αρέσει σε αυτό! Απλώς, με ηρεμεί! 
Φέτος δοκιμάσαμε ένα καινούργιο ταβερνάκι, το Κουτούκι της Ελένης, σε ένα γραφικό σοκάκι. Σερβίρει θαλασσινά και ψαρικά και επειδή ο καιρός ήταν καλός και οι επισκέπτες στο νησί πολλοί, ήταν γεμάτο. Καθίσαμε σε ένα ωραίο τραπεζάκι, απολαύσαμε τη νησιώτικη δροσούλα και τις απίθανες νοστιμιές! Ένα θα σας πω, δεν έχω φάει πιο νόστιμα θαλασσινά σε αντίστοιχη ταβέρνα! Οι μερίδες ικανοποιητικές σε ποσότητα, το σέρβις γρήγορο -οι άνθρωποι είναι συνηθισμένοι σε ημερήσιους επισκέπτες και έχουν μάθει να εξυπηρετούν γρήγορα για να μην φεύγει ο πελάτης με τη μπουκιά στο στόμα- το φαγητό φρεσκότατο και μαγειρεμένο σωστά, χωρίς να σε βαραίνουν τα λάδια και γενικά μείναμε απόλυτα ικανοποιημένοι! Βέβαια, δεν το λες και φτηνό μαγαζί αλλά σε κάθε περίπτωση, αξίζει τα λεφτά του! 
Φωτογραφίες δεν βγάλαμε φέτος, ήμασταν και ταλαιπωρημένοι από την κούραση, σκασμένοι από το πολύ φαί, ούτε που έβγαλα από την τσάντα τη μηχανή! Α, ψέματα! Έβγαλα μία φωτογραφία στο κουτούκι της Ελένης...

Τα Χριστούγεννα πλησιάζουν, ο καιρός δρόσισε λίγο, έβαλα για πρώτη φορά φέτος το αγαπημένο μου μπουφάν, σύντομα το σπίτι θα μοσχοβολάει από τις χριστουγεννιάτικες λιχουδιές... σκεφτείτε τι όμορφη που είναι η ζωή!!!!!

Πέμπτη 18 Νοεμβρίου 2010

Δώρα κι άλλα δώρα, πολλά δώρα! Και bazaar και προτάσεις για νυχτερινή έξοδο! Όλα τα καλά εδώ!!

Οφείλω να σας ενημερώσω για μερικά τρέχοντα giveaways από φιλικά blogs, αλλά και για δύο απίθανα bazaars που βρίσκονται σε εξέλιξη αυτήν εδώ τη στιγμή που μιλάμε!
Κι επειδή τα πολλά λόγια είναι φτώχεια, απλώς βάλτε στο πρόγραμμα τη συμμετοχή σας στους παρακάτω διαγωνισμούς  και την επίσκεψή σας στα πιο hot fashion bazaars του μήνα!!
Γιατί το φτηνό πολλοί αγάπησαν, αλλά το δωρεάν ακόμα περισσότεροι!!!!

1. H γλυκιά μου φίλη Χρύσα από το Adog'sDream κάνει το πρώτο της giveaway για να γιορτάσει τους 100 αναγνώστες της! Να της ευχηθώ να τους χιλιάσει και να ευχηθώ και σε όσους συμμετάσχουν καλή επιτυχία! Τα 2 δωράκια που δίνει είναι μοναδικά, ξεχωριστά, πανέμορφα και φυσικά χειροποίητα! Σπεύσατε, γιατί ο διαγωνισμός κλείνει στις 27/11! Απλώς γίνετε αναγνώστες και αφήστε σχόλιο στο σχετικό ποστ!!


2. Κάντε μια βόλτα από την ταλαντούχα Εvagelia Vrettou και το blog της Eva Creates! Έχει φτιάξει ένα ζευγάρι απίθανα σκουλαρίκια που σίγουρα θα σας τραβήξουν την προσοχή! Γίνετε αναγνώστες και αφήστε ένα σχόλιο στη σχετική ανάρτηση μέχρι το Σάββατο 27/11. Η κλήρωση θα γίνει την Κυριακή!


3. Ίσα που προλαβαίνετε να συμμετάσχετε στον διαγωνισμό του Χειροτέχνημα - Handmade. Οι συμμετοχές θα γίνονται δεκτές έως και αύριο και ο νικητής θα κερδίσει ένα σετ felting. Όσοι δεν γνωρίζετε τι είναι το felting, μπείτε στο blog της καλής μας φίλης και ενημερωθείτε! Πρόκειται για μία τεχνική χειροποίητων ειδών από μαλλί και σαπούνι! Αρκετά ενδιαφέρον! Μπορεί το δωράκι αυτό να γίνει αφορμή να ξεκινήσετε ένα καινούργιο hobby!

4. Το ShoppingTherapy μάλλον δεν χρειάζεται συστάσεις! Ένα θα σας πω: για το giveaway που βρίσκεται σε εξέλιξη, οι συμμετοχές έχουν φτάσει τις 122 και συνεχώς αυξάνονται!!! Και ο νικητής μόνο ένας! Είναι φυσικά και το έπαθλο αυτό που τραβάει τον κόσμο! Δεν είναι και λίγο να κερδίσεις ένα ζευγάρι πανέμορφα χειροποίητα σκουλαρίκια από την Favarte!!! Άλλη μια κοπέλα με πολύ ταλέντο και αγάπη για το χειροποίητο αξεσουάρ, μας αγγίζει με τα σχέδιά της και κάνει τις fashionistas να παραμιλούν!! Η νέα της πρωτότυπη και άκρως γιορτινή συλλογή Madame Favart μας έχει ενθουσιάσει! Τη διαδικασία την ξέρετε. Αφήστε το σχόλιό σας εδώ μέχρι τις 21/11, αν βέβαια αντέχετε να είστε ένας από τους εκατοντάδες συμμετέχοντες!!


5. Τέλος με τα giveaways, δεν ανακάλυψα κάτι άλλο, αλλά αν υπάρχει κάτι σε εξέλιξη που δεν το έχω αντιληφθεί, παρακαλώ να μας ενημερώσετε! Μπορεί λοιπόν το τσάμπα να το εκτιμάμε καλύτερα και να το κυνηγάμε σαν λυσσασμένοι, αλλά δεν μας χαλάει να έχουμε τη δυνατότητα 2 φορές το χρόνο να αγοράζουμε επώνυμα ρούχα με εκπτώσεις που αγγίζουν το 70%!!!! Τα bazaars είναι μια μόδα που ήρθε για να μείνει! Αν είστε από τους ανθρώπους που τα κυνηγούν αυτά, τότε σίγουρα θα ξέρετε ήδη ότι από σήμερα το πρωί ξεκίνησε το καθιερωμένο πλέον bazaar της Tommy Hilfiger, απέναντι από το Praktiker Αργυρουπόλεως! Εκεί βρίσκονται τα γραφεία της Tommy και για 10 ημέρες θα γίνεται της τρελής! Μέχρι τις 28/11 προλαβαίνετε να περάσετε μια βόλτα! Πριν από λίγους μήνες, στο καλοκαιρινό bazaar βρήκα απίθανες τσάντες σε εξευτελιστικές τιμές και πάααρα πολλά αντρικά μαγιώ!!

6. Καλά, αυτό το bazaar αποκλείεται να μην το έχετε μυριστεί! Έχει βουίξει ο τόπος! Fashion Bazaar της Shop & Trade!! Δεκάδες μάρκες με δεκάδες ευρώ λιγότερα! Παίρνεις 5 jeans και βγάζεις τα επόμενα χρόνια!! Πηγαίνετε με πρόχειρα και ελαφριά ρούχα, γιατί θα βγείτε ξεμαλλιασμένοι και ιδρωμένοι! Ο χώρος θυμίζει αποθήκη, διαθέτει 4-5 απέραντες κρεμάστρες τίγκα στα ρούχα, 4-5 δοκιμαστήρια, 2-3 ταμεία και τεράστιες τσάντες που παίρνεις από την είσοδο για να βάζεις μέσα ό,τι σου γεμίζει το μάτι! Α, έχει επίσης 3-4 computers με Scanners για να ''χτυπάς'' τα καρτελάκια και να σου βγάζει την τιμή με την έκπτωση, γιατί επάνω αναγράφονται οι αρχικές τιμές! Δεν ξέρω πόσο καιρό θα κρατήσει, ξέρω μόνο ότι βρίσκεται κοντά στη στάση Κεραμεικός του μετρό, στην οδό Αγησιλάου 57-59 και είναι ανοιχτό κάθε μέρα από τις 10.00 μέχρι τις 20.00, τα Σάββατα από τις 10.00 μέχρι τις 18.00 και αυτή την Κυριακή εκτάκτως, επειδή ΕΣΕΙΣ το ζητήσατε, θα είναι ανοιχτό από τις 10.00 έως τις 18.00!!!!!!!!!



7. Και κλείνω την agenda της εβδομάδας με μία πολύ καλή πρόταση για έξοδο! Αξίζει να πάτε κι εσείς στο πάρτυ που διοργανώνει αύριο η Εκδρομή της Αγάπης, στο Roxy's, στον Πύργο Αθηνών στους Αμπελόκηπους. Η είσοδος έχει 12 ευρώ με ποτό και τα έσοδα θα διατεθούν για την πραγματοποίηση της πρωτότυπης πρώτης εκδρομής βιωματικής μάθησης στο Ναύπλιο για τα παιδιά 6-12 ετών του Ζάννειου Ιδρύματος Παιδικής Προστασίας.

Ουφ, τα είπα και ξαλάφρωσα!
Καλές αγορές, καλά να περάσετε το Σαββατοκύριακό σας και ευχαριστώ πολύ τα διάφορα blogs για τα όμορφα giveaways που διοργανώνουν κατά καιρούς! Είναι πολύ όμορφο να ξέρεις ότι κάποιος άγνωστος προτίθεται να σου δωρίσει κάτι δικό του! Ειδικά σε αυτές τις δύσκολες εποχές, το να μοιράζεσαι πρέπει να γίνει μια σταθερή αξία, κάτι σαν άγραφος νόμος!

Τρίτη 16 Νοεμβρίου 2010

Hot buys!!!

Είμαι άρρωστη με το shopping, είμαι αυτό που λένε ''shopaholic'' και το παραδέχομαι! Αν με αφήσεις στη μέση της Ερμού με έναν ολόκληρο μισθό στο χέρι, σε μία ώρα δεν θα έχω ούτε το πορτοφόλι μου! Θα το έχω ''σκοτώσει'' για να πάρω κάτι άλλο! Όταν πάλι είμαι στη μέση της Ερμού χωρίς λεφτά, παθαίνω κατάθλιψη! Ευτυχώς δεν έχω βγάλει ποτέ πιστωτικές γιατί τώρα θα ήμουν φυλακή! Αλλά ακόμα κι εκεί, κάτι θα έβρισκα να ψωνίσω! Χειροπέδες, ριγέ στολές (εμείς οι fashionistas τα λέμε μαρινιέρες!!), κάτι τέλος πάντων!


Μπαίνω σε σούπερ μάρκετ και μπορώ να το αδειάσω όλο!! Είμαι άρρωστη, το ξέρω, αλλά όταν έχω κάτι καινούργιο στα χέρια μου, με πλυμμηρίζει χαρά και αυτό το συναίσθημα δεν μπορώ να το παραβλέψω! Θέλω κάθε μέρα να φοράω και κάτι διαφορετικό, θέλω από την κουζίνα μου να μην λείπει τίποτα και στο σαλόνι μου να έχω 5 διαφορετικές κουρτίνες για να αλλάζω όταν βαριέμαι! 

Στην περίπτωσή μου, λοιπόν, μια είναι η λύση! Ή μάλλον δύο: ή με κλείνεις σε μπουντρούμι δίχως άλλο κόσμο ή μου βρίσκεις φτηνές αγορές για να μην σκούζει το πορτοφόλι μου κάθε φορά που το ανοίγω! Κι επειδή το πρώτο δεν θα το κάνεις γιατί ξέρω ότι είσαι καλός άνθρωπος, κάνε κάτι για το δεύτερο!  Καλά άσε, έκανα εγώ... Μέχρι να κουνηθείς εσύ, σωθήκαμε!

Την Παρασκευή πήγα στη Βενιζέλου της Ν. Σμύρνης για να ρίξω μια ματιά στα στοκατζίδικα! Χωρίς να ψάχνω κάτι συγκεκριμένο. Μάλλον ήθελα αθλητικά παπούτσια, αλλά δεν είναι ότι μου έλειπαν κι όλας! Ούτε ότι είμαι και όλη μέρα στα γυμναστήρια για να θέλω πέντε διαφορετικά! Τέλος πάντων, στα στοκατζίδικα δεν βρήκα τίποτα, άσε που οι τιμές στα Νike δεν είναι και πολύ χαμηλές. Βρίσκεις περσινό παπούτσι με 100 ευρώ, δεν είναι και λίγα! Μπήκα και στο Sport Cafe που είναι τίγκα σε κάτι ακριβές μάρκες τύπου Fraklin Marshall, που ποτέ δεν κατάλαβα γιατί είναι ακριβές, αλλά ούτε εκεί βρήκα κάτι ενδιαφέρον...... στο ισόγειο! Στον 1ο όμως??

Δεν είναι πανέμορφα?? Παπούτσια αγγελικά πλασμένα σ' αυτό το απίθανο, ζεστό και τρυφερό φούξια που μου φτιάχνουν τη διάθεση!! Πρόκειται για τα Air Max 2010 essentials! Μοναδικό κομμάτι και ταιριάζει γάντι στο στυλ μου και στο δωμάτιό μου!!! Τα στολίζω και τα χαζεύω!!


Το σημαντικότερο όλων είναι η τιμή τους!! Μόνο 85 ευρώ σε φετινό κομμάτι, δεν βρίσκεις εύκολα! Είναι μάλλον μια πιο οικονομική σειρά!

Τα Σάββατα το πρωί ο Σταμάτης μου κατεβαίνει κέντρο για δουλειά, οπότε του λέω:
- Ουφ, έχω πολλές δουλειές σήμερα στο σπίτι!
-........
- Ντύνομαι να έρθω μαζί σου στο κέντρο!
- Μα, δεν είπες ότι έχεις δουλειές?
- Όταν έχεις δουλειές στο σπίτι, πρέπει να φεύγεις! Κανόνας!!

Έτσι, άφησα το σπίτι σε έξαλλη κατάσταση και βγήκα για περίπατο στη λιακάδα της Ερμού! Για περίπατο λέω, όχι για ψώνια, αμέσως να πάει εκεί το μυαλό σου! Απλώς, ψώνισα 2 φορμούλες από Bershka γιατί τα καινούργια μου αθλητικά ήθελαν και καινούργιες φορμούλες! Άσε που είχαν μόνο 11,90 ευρώ η μία! Αντιστέκεσαι? Δεν αντιστέκεσαι!!! Λίγο πιο κάτω, στο Stradivarius δεν βρήκα κάτι ενδιαφέρον, αλλά θυμήθηκα ότι μου λείπει ένα οπάκ καλσόν και είδα ότι τα είχε πιο φτηνά απ' ότι στο Calzedonia! Με 4,50 ευρώ κάνω τη δουλειά μου! Βέβαια, το βράδυ που το φόρεσα διαπίστωσα ότι είναι πιο σφιχτό και από μαρέγκα!! Μου' κοψε λιγάκι την ανάσα στην αρχή, αλλά μετά το συνήθισα! Βλέπετε, είναι one size, αλλά μπρος στα κάλλη τι'ναι το σφίξιμο??

Α, καλέ ξέχασα να σας πω ότι στο Σύνταγμα είχα ραντεβού με τις Twininas!!!! Δύο ευγενέστατες και-προφανώς- δίδυμες αδερφούλες που φτιάχνουν απίθανα μπιζού με διάφορα υλικά σε πάαααρα πολύ καλές τιμές! Τους είχα παραγγείλει δύο ζευγάρια σκουλαρίκια των 10 και 12 ευρώ!!!!!!! Σύντομα θα επεκταθώ και στα ασορτί βραχιόλια και κολιέ!!! Οι κοπέλες είναι ταλεντάρες! Είναι όλα τους τα σχέδια απίθανα!!



Την Κυριακή εγκαινίασα το ένα μου ζευγάρι! Πήγα με την κολλητή Μαρίνα για ποτό στην αγαπημένη μου Suita στου Ψυρρή! Χρόνια τώρα επισκέπτομαι αυτό το μπαράκι και δεν έχω περάσει ούτε μία φορά άσχημα! Πάντα μέσα στο κέφι, πάντα φιλόξενο προσωπικό και ωραίες θεματικές βραδιές, καθώς και Live στον πεζόδρομο!! Shopping την Κυριακή δεν γίνεται, εκτός αν πας στα μαγαζάκια τα τουριστικά στην Πλάκα που είναι τα μόνα ανοιχτά! Εγώ το'χω κάνει κι αυτό! Έχω ψωνίσει πολλές Κυριακές κάτι από εκεί ή από το Μοναστηράκι, γιατί δεν είχα άλλο ανοιχτό μαγαζί να ξεσπάσω!!

Δευτέρα εχτές, όλη μέρα στη δουλειά! Και το βράδυ Shopping! Μα πώς, αφού είναι κλειστά τα μαγαζιά το απόγευμα?! Ναι, αλλά εγώ πλέον μικρή σημασία δίνω στα μαγαζιά, αφού μπορώ να ψωνίζω τα καλύτερα από τις ταλαντούχες φίλες μου! Μια από αυτές είναι και η Zoe! Kάθε μήνα όλο και κάτι παίρνω με λαχτάρα να το φορέσω και να αισθανθώ ξεχωριστή! Γιατί τα σχέδια της Ζωής, φτιάχνονται κατά παραγγελία και προσαρμόζονται στα γούστα και τις απαιτήσεις σου! Δες κάτι από τη συλλογή της που σου αρέσει κι εκείνη με το ''κόψε-ράψε'' θα το φέρει στα μέτρα σου! Το ύφασμα, τα κουμπιά και οι κλωστές είναι τα αγαπημένα της υλικά! Στις τιμές της δεν θα έχει καμιά αντίρρηση το πορτοφόλι σου, είναι πάντοτε προσιτές! Σας παρουσιάζω τα καινούργια μου στολίδια! 


Aαααχχ, τι όμορφα νιώθω με τις σούπερ αγορές μου! Και όλα οικονομικά, με είδατε! Μην με πει κανείς σπάταλη!! Εξάλλου, όλα τα χρειαζόμουν!!

Επόμενοι στόχοι τσαντάκια της  Χρύσας και κολιέ της Αγγελικής!!!

Ε, Χριστούγεννα έρχονται, να μην κάνω ένα δώρο στον εαυτό μου??

Στο σημείο αυτό, να σας θυμίσω τη μεγάλη αγάπη που έχω στα χειροποίητα είδη και όλα ξεκίνησαν όταν γνώρισα τη δουλειά της  Maryholic , την οποία σας παρουσίασα πριν λίγους μήνες εδώ. Λάτρεψα την τσάντα που αγόρασα από τη Μαίρη και δεν την αποχωρίστηκα όλο το καλοκαίρι! Έτσι κατάλαβα ότι κάποιοι άνθρωποι είναι πραγματικά ικανοί και δεν χρειάζονται από πίσω τους μια ηχηρή φίρμα για να γίνουν αποδεκτοί! Γιατί το ταλέντο δεν κρύβεται! Χωρίς δισταγμό, αγόρασα ένα παιδικό δώρο για βάφτιση από το Think Up της Βένιας, η οποία μένει Σύρο και ασχολείται με τη ζωγραφική σε ρούχα και καμβάδες! Για τη δουλειά της Βένιας επίσης σας μίλησα πριν λίγους μήνες εδώ.
Και συνεχίζω σήμερα να αγοράζω αντικείμενα φτιαγμένα από ανθρώπους με ταλέντο και μεράκι, από ανθρώπους που έχουν ανάγκη να δημιουργούν γιατί μέσα από αυτό νιώθουν καλύτεροι, διώχνουν τα άγχη και προσφέρουν χαρά! Σιγά-σιγά σκέφτομαι να επεκταθώ και στην αγορά χειροποίητων ρούχων. Είναι λίγο πιο δύσκολο, αλλά θα ήθελα να έχω μερικά κομμάτια στην ντουλάπα μου, ειδικά σχεδιασμένα για μένα, για το σώμα μου και το στυλ μου! 
Με το χειροποίητο πάντα θα νιώθεις ξεχωριστή και πάντα θα εξοικονομείς χρήματα, γιατί δεν πληρώνεις καμία διάσημη φίρμα, αλλά τον κόπο και τη δουλειά απλών ανθρώπων σαν εσένα!

Περισσότερο shopping τον άλλο μήνα!!...

Δευτέρα 8 Νοεμβρίου 2010

Καλή εβδομάδα!

Αρχικά, να ευχηθώ τα χρόνια πολλά στους εορτάζοντες, που είναι αρκετοί σήμερα και κυρίως στον δικό μου, τον γλυκό μου, τον άνθρωπό μου, το Σταμάτη μου, που γιορτάζει και κατά συνέπεια γιορτάζω κι εγώ, οπότε δέχομαι ευχές! Για δώρα τώρα μην μπαίνετε στον κόπο.... Όχι, μην με πιέζετε, μα σας λέω δεν θέλω, μπαααα! Καλά, έναν φούρνο μικροκυμάτων!!!! (ατάκα Γιάννη Μπέζου στους ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟΥΣ)
Για όσους δεν το γνωρίζουν, σήμερα γιορτάζουμε τη Σύναξη των Αρχαγγέλων Μιχαήλ και Γαβριήλ, οπότε γιορτάζουν οι Άγγελοι, Σταμάτηδες, Μιχάληδες, Γαβρήλιδες, Ταξιάρχες και τα θηλυκά αυτών!

Έπειτα να σας πω ότι χαίρομαι πολύ που ανήκω στο 58% εκείνων που απήχαν από τις χτεσινές εκλογές και αυτό είναι ποσοστό που αφορά μόνο την Αθήνα. Σε μικρότερα ποσοστά υπήρξε αποχή στον Πειραιά, τη Θεσσαλονίκη και την περιφέρεια. Και σήμερα, από ό,τι άκουσα στο ραδιόφωνο, είναι όλοι οι πολιτικοί αναλυτές παραταγμένοι στα τηλεοπτικά πάνελς και προσπαθούν να εξηγήσουν τα αυτονόητα, δηλαδή αυτή τη μεγάλη αποχή του κόσμου! Πού να δεις αποχή που θα έχουν την επόμενη Κυριακή!!! Παρά την αποχή όμως, οι άνθρωποι του ΠΑΣΟΚ προηγούνται με διαφορά, πράγμα που σημαίνει οτι ο ΓΑΠ δεν θα προχωρήσει σε βουλευτικές εκλογές άμεσα, σύμφωνα βέβαια με αυτά που είπε προεκλογικά. Το θέμα είναι ότι τελικά πάλι τους ίδιους ψηφίσαμε! Και ιδιαίτερη εντύπωση μου έκανε το γεγονός ότι όλοι βρίζουν τον Κακλαμάνη και αυτός πάλι προηγείται!!! Οπότε, τα ίδια Παντελάκη μου....

Πάντως εγώ εχτές ψήφισα Γκάζι γιατί κάθε φορά που βρίσκομαι εκεί, περνάω καλά!! Πάμε για καφέ στο αγαπημένο μας Gazi College με την υπέροχη διακόσμηση και τη μεγάλη ποικιλία σε νοστιμιές και καμιά φορά παίρνουμε σουβλάκι στο χέρι και περπατάμε μέχρι το Σύνταγμα! Μια διαδρομή που αγαπώ πολύ! Ο λόγος όμως για τη χτεσινή μας επίσκεψη στο Γκάζι, ήταν η έκθεση  SEEAR 
που φιλοξενήθηκε από τον ατμοσφαιρικό χώρο του Ε.Δ.Ω. 
Το SEEAR βγαίνει από το SEE και το HEAR. Νέοι σχεδιαστές και μουσικοί πήραν μία λέξη και δημιούργησαν τέχνη, έτσι εσύ θα μπορούσες να ακούς ένα κομμάτι τη στιγμή που θαυμάζεις ένα έργο και τα 2 αυτά δημιουργήματα θα είχαν ως κοινό στοιχείο μια και μόνο λέξη. Δεν ξέρω αν το εξηγώ καλά, αλλά σίγουρα οι φωτογραφίες θα σας βοηθήσουν να καταλάβετε τι εννοώ. Για μένα, τα καλύτερα έργα ήταν στις λέξεις ΑΓΑΠΗ και ΒΑΡΙΕΜΑΙ! Εχτές ήταν η τελευταία μέρα της έκθεσης και δεν είχε κόσμο, αλλά έμαθα ότι πήγε καλά, κυρίως στα εγκαίνιά της την Παρασκευή.

 Όπως βλέπετε, είχες μπροστά σου το έργο του εικαστικού, έβαζες ακουστικά για να ακούσεις το κομμάτι του μουσικού και η λέξη που ήταν το θέμα, βρισκόταν γραμμένη στο πάτωμα. Αριστερά ήταν η λέξη ΦΩΣ, όπου το έργο απευθυνόταν στους εγκλωβισμένους Χιλιανούς, στο κέντρο η λέξη ΤΙΠΟΤΑ και δεξιά η λέξη ΣΕΞ.


Εδώ ακούω την ΑΓΑΠΗ!!


Όπως φαίνεται, καθόλου δεν με άγγιξαν οι εκλογές, αλλά μάλλον άγγιξαν όλη τη γεινονιά μου, γιατί γενικά υπήρχε μια κινητικότητα, μια φασαρία, ένα πηγαινέλα, που για Κυριακή ήταν λίγο ασυνήθιστο. Πολύ σωστά είπε η Πόπη Χατζηδημητρίου που ακούω κάθε πρωί στον Galaxy, ότι εχτές έμοιαζε περισσότερο με Τσικνοπέμπτη!! Παιδιά, παντού μύριζε τσίκνα. Ευνοούσε και ο καιρός κάτι τέτοιο και όλοι βρήκαν ευκαιρία για ψησίματα στις βεράντες και τους κήπους και μαζώξεις στα σπίτια για την παρακολούθηση των αποτελεσμάτων! 

Και φτάσαμε πάλι στη Δευτέρα, την ατελείωτη! Κοιτάς το ρολόι σου ανά 5 λεπτά και αναρωτιέσαι γιατί είναι ακόμα πρωί. Έχεις μια ζαλάδα από τα χτεσινά ουζάκια στη λιακάδα και ένα ταξιδιάρικο ύφος γιατί είναι αντανακλαστικό του μυαλού σου μόλις βλέπεις ήλιο να σκέφτεσαι διακοπές!! 

Κουράγιο και καλή εβδομάδα!!

Τετάρτη 3 Νοεμβρίου 2010

Vintage ιστορία...του 87'!!!

Κοίτα τι θυμήθηκα τώρα!! Ποτέ δεν το ξέχασα το περιστατικό, αλλά τις τελευταίες ημέρες μου έχει έρθει έντονα στο μυαλό! Αυτό που δεν θυμόμουν είναι ότι, όταν συνέβη, ήμουν 2,5 χρονών, το 1987...

Θα μου πείτε, πώς γίνεται ένα παιδί 2,5 χρονών να θυμάται τόσες λεπτομέρειες? Πραγματικά, δεν ξέρω πώς γίνεται να έχω τόσο ζωντανές εικόνες. Πίστευα ότι ήμουν μεγαλύτερη, αλλά η μαμά μου λέει ότι ήμουν τόσο.

Μέναμε στην Κυψέλη, στην οδό Κω, εκεί γεννήθηκα και έζησα μέχρι τα 4 και θυμάμαι το σπίτι, σαν να το είδα εχθές! Ήταν ένα τεράστιο σπίτι, πολύ παλιό, με γκρι παντζούρια και αχανή κουζίνα! Για να κατέβεις στην είσοδο, είχε άπειρα σκαλιά και στο τέρμα έναν θυρωρό! Ακόμα δεν είχε γεννηθεί η αδερφή μου, έχουμε 4,5 χρόνια διαφορά. Η μαμά μου έφυγε ένα πρωί για τη δουλειά και με άφησε στον πατέρα μου, ο οποίος όμως δεν είχε ξυπνήσει ακόμα και γενικά δεν ξυπνάει ούτε με κανόνια!! Ακόμα και σήμερα, δεν χαμπαριάζει τίποτα όταν κοιμάται! Συνέβαινε όμως συχνά το να μένω με τον μπαμπά τα πρωινά γιατί έφευγε μεσημέρι για τη δουλειά, αφού γυρνούσε η μαμά. Πάντα ξυπνούσα και καθόμουν ήσυχη και έπαιζα με τα παιχνίδια μου, ήμουν πιο ήσυχη και από βουβό κινηματογράφο! Εκεί που με έβαζες, εκεί καθόμουν μέχρι να μου πεις να κουνηθώ! Η μαμά λέει χαρακτηριστικά, ότι σαν εμένα μπορούσε να μεγαλώσει άλλα 10 παιδιά! Βέβαια, όλα αυτά τα ξέχασε όταν γεννήθηκε ο καπετάν φασαρίας, η αδερφή μου και το μεγάλο βάσανο ο αδερφός μου, χρόνια αργότερα!!!

Στο θέμα μας τώρα. Καθόμουν, που λέτε, πάντοτε ήσυχα μέχρι να ξυπνήσει ο μπαμπάς. Όμως εκείνη τη μέρα, ήθελα να βγάλω την μπλούζα μου - μη με ρωτήσετε για ποιο λόγο, θα σας γελάσω - η οποία μπλούζα μάλλον ήταν στενή και δεν έβγαινε. Κόλλησε, λοιπόν, η μπλούζα διαγώνια και έμεινα με το ένα χέρι έξω και το άλλο μέσα! Και θυμάμαι ότι με έσφιγγε πολύ και δεν μπορούσα να κάνω τίποτα, ούτε να τη βγάλω ούτε να την ξαναβάλω! Προσπάθησα να ξυπνήσω τον μπαμπά, αλλά μάταια! Δεν άκουγε τίποτα. Οπότε, αποφάσισα να κάνω το μεγάλο βήμα! Ήταν η μόνη μου λύση!! Να πάω 2 στενά πιο κάτω, στη νονά μου!! Εκείνη θα μου έβγαζε την μπλούζα, αν μη τι άλλο!!!

Φανταστείτε τώρα ένα μωρό 2,5 χρονών να κατεβαίνει όλες αυτές τις σκάλες, να ανοίγει την πόρτα και να βγαίνει στο δρόμο με το ένα χέρι μέσα στην μπλούζα και το άλλο απ' έξω! Και δεν έφτανε αυτό, ο θυρωρός έλειπε από την είσοδο, δεν ήταν εκεί για να με σταματήσει!!
Βγήκα στο δρόμο και η επόμενη σκηνή που θυμάμαι είναι να είμαι σε ένα φανάρι και να περνάνε τα αυτοκίνητα από μπροστά μου με μανία! Άρχισα να κλαίω γιατί διαπίστωσα ότι δεν μπορούσα να περάσω τον δρόμο απέναντι! Κι εκεί που έκλαιγα, βλέπω μπροστά μου 2 κυρίες και στη μέση έναν κύριο με καπέλο, γυαλιά και μαγκούρα. Ο κύριος άνοιξε τα χέρια του και με τη μαγκούρα μου έκλεισε το δρόμο για να μην περάσω και οι κυρίες με ρώτησαν γιατί είμαι έξω μόνη μου, μωρό παιδί!!

Ε, όλα τα ενδιάμεσα δεν τα θυμάμαι, όμως η μαμά μου είπε ότι οι κυρίες ήθελαν να με πάνε στην αστυνομία και εκείνη την ώρα πέρασε από μπροστά μας ο θυρωρός και τους είπε ότι με ξέρει και ότι θα με πάει σπίτι μου εκείνος! Οι κυρίες, αφού το τσέκαραν, με άφησαν στα χέρια του και έφυγαν! Έτσι, ο θυρωρός με γύρισε σπίτι, ειδοποίησε τους γονείς μου και τη νονά μου και μετά η μαμά τα έσουρε για τα καλά στον  μπαμπά!! 5 χρόνια αργότερα χώρισαν, αλλά δεν νομίζω να ήταν μόνο αυτός ο λόγος!

Αυτό που θυμάμαι εγώ πολύ έντονα, είναι ότι η νονά μου είπε στη μαμά: '' ο Θεός το έσωσε το παιδί''!!

Ε, για χρόνια πίστευα ότι είχα δει το Θεό! Δεν σας κάνω πλάκα! Βέβαια, δεν το συζήτησα με κανέναν. Κατάλαβα μόνη μου με τον καιρό τι εννοούσε η νονά μου. Αλλά εγώ πίστευα για χρόνια ότι ο κύριος με τη μαγκούρα ήταν ο Θεός!!!

Λέτε να είμαι η επίλεκτη??

Να ξέρετε ότι τα παιδιά έχουν έντονες μνήμες και μπορεί να ανασύρουν ένα γεγονός που εσείς έχετε ξεχάσει!! Ελπίζω να είναι επιστημονικά αποδεδειγμένο αυτό και να μην λέω αρλούμπες!!!

Δευτέρα 1 Νοεμβρίου 2010

Χαθήκαμε... άραγε να φταίνε οι αποστάσεις?!..

Αν δεν θυμάστε το άσμα στο οποίο παραπέμπει ο τίτλος, πατάτε εδώ.

Δεν χαθήκαμε ακριβώς, γιατί εγώ σας διαβάζω καθημερινά και έχω παρατηρήσει ότι είστε πολύ δραστήριοι τελευταία. Μάλλον το κρύο σας έχει αναζωογονήσει και τα πληκτρολόγιά σας έχουν πάρει φωτιά! Εύχομαι και αυτόν τον μήνα να έχετε ακόμα περισσότερη έμπνευση, να είστε χαρούμενοι, γεμάτοι ενέργεια και πολλές όμορφες αναρτήσεις!! 
Σε εμένα το κρύο λειτουργεί σαν φρένο στις καθημερινές μου ασχολίες! Βάλε και κάτι άγχη που με κυνηγάνε και κάτι δουλειές που πρέπει να γίνουν και την κούραση από όλα αυτά, πού καιρός για αναρτήσεις?! Εδώ να φανταστείς, την περασμένη εβδομάδα 3 φορές κουβάλησα στη δουλειά την τσάντα του γυμναστηρίου για να πάω το απόγευμα, και τις 3 την γύρισα σπίτι άθικτη!!
Τον ελεύθερό μου χρόνο - λέμε τώρα! - μπαίνω κάτω από το πάπλωμα, παίρνω τα ζωντανά μου αγκαλιά - σκύλο και φίλο - και κοιτάζω το ταβάνι! Δεν θέλω να κάνω τίποτα, δεν θέλω να σκέφτομαι τίποτα, μόνο να χαλαρώνω και να είμαι ζεστή! Καλοριφέρ ακόμη δεν έχουν ανάψει στην πολυκατοικία, οι πόρτες μπάζουν, τα μαρμάρινα πατώματα κάνουν το κρύο, ακόμα πιο κρύο και εγώ χαλιά δεν μπορώ να βάλω γιατί το Ριαννόσκυλο θα τα κάνει καλοκαιρινά!!! Ε, θέλετε κι άλλα?? 
Τριγυρνάμε στο σπίτι με 17 μπλούζες και 8 κάλτσες τη μια πάνω στην άλλη και τρίβουμε τις μύτες μας για να κυκλοφορήσει το αίμα!! Και έχεις και τον ΓΑΠ στην τιβι με το τιραντάκι να τρέχει ανέμελος!!!

Εχτές όμως, βρήκαμε ζεστασιά σε αίθουσα σινεμά. Ε, για το επόμενο ΣΚ κάτι θα βρεθεί! Έχει ο Θεός!!! Μπορεί να βρούμε καμιά έκθεση, καμιά καφετέρια....

Είδαμε το Social Network!! Όλοι ξέρουμε ότι πρόκειται για την πραγματική ιστορία του Facebook. Είναι πράγματι πολύ καλό έργο, οι ηθοποιοί δίνουν ρέστα, το ενδιαφέρον αμείωτο και η ιστορία άξιζε να γίνει έργο. Απλώς πρέπει να μην χάσεις ούτε λέξη, αν θες να καταλάβεις την υπόθεση. Πρέπει να είσαι συνέχεια καρφωμένος στην οθόνη και να παρατηρείς το καθετί γιατί όλα γίνονται πολύ γρήγορα και το τέλος είναι κάπως απότομο. Μπορεί στην αρχή να νομίζεις ότι έχεις κενά και απορίες, αλλά μπορείς και μόνος σου να τα λύσεις όλα στη διαδρομή του γυρισμού...



Αυτό που δεν λύνεται με τίποτα είναι το πρόβλημα της ''γυφτιάς'' και της αναισθησίας μερικών που επιμένουν να μετατρέπουν την αίθουσα προβολής σε σκουπιδότοπο! Πάρτε ρε παιδιά στο χέρι το κουτάκι και το χαρτάκι σας και πετάξτε το στην έξοδο! Τόσο δύσκολο είναι? Πάλι καλά που μάθατε να χαμηλώνετε τα κινητά σας και τα τελευταία χρόνια δεν έχω ακούσει κανένα ringtone να βαράει... Ειδατε, τα καλά τα αναγνωρίζω!!!

Καλή εβδομάδα, καλό μήνα, χρόνια πολλά (γιατί σε 54 μέρες έχουμε Χριστούγεννα) και καλή Λευτεριά (γενικώς και από όλα!!)...

Κυριακή 24 Οκτωβρίου 2010

Friday's Meeting

Έχετε σκεφτεί ποτέ να γνωρίσετε κάποιον φίλο blogger από κοντά? Σας έχει τραβήξει κάποιος από τη μπλογκόσφαιρα την προσοχή, ώστε να θέλετε να τον δείτε ολοζώντανο μπροστά σας? Πιστεύετε ότι με κάποιους ανθρώπους από εδώ μέσα θα είχατε κάποια κοινά, θα μπορούσατε να γίνετε φίλοι στ'αλήθεια?

Το έχω σκεφτεί πολλές φορές και μάλιστα για τον κάθε ένα φίλο από τη μπλογκόσφαιρα που μιλάμε, έχω πλάσει μια εικόνα. Εξωτερική και εσωτερική. Για παράδειγμα, άθελά μου πολλές φορές, σκέφτομαι "Αν ήταν τώρα εδώ μαζί μου η Ζωή πώς θα αντιδρούσε?''  ''Αν το έδειχνα αυτό στην Αγγελική, θα της άρεσε?''  ''Άραγε στη Xρύσα αρέσουν τα σοκολατένια muffins? (της αρέσουν!!)''... 
Γενικά, όταν καθημερινά μιλάς με δέκα αγνώστους, κάποια στιγμή θα ταυτιστείς μαζί τους. Κάποιος μπορεί να σου σπάει τα νεύρα, κάποιος άλλος να σου βγάζει θετικά συναισθήματα, με κάποιον θα θες να μοιραστείς κάτι παραπάνω. 
Σε καμια περίπτωση δεν παροτρύνω τον κόσμο να γνωρίζει ανθρώπους μέσα από το Ίντερνετ, γιατί έχει αποδειχθεί ότι το θέμα είναι πολλές φορές μια παγίδα, από την οποία δεν βγαίνεις εύκολα. 
Αλλά, αν το καλοσκεφτείτε, τι πιο όμορφο από το να βρεθείς ξαφνικά με 3 κεφάτες, γλυκιές και ευγενικές κοπέλες που θα σου προσφέρουν ένα χαλαρό απόγευμα με κουβεντούλα, θα μοιραστείς τα άγχη και τους προβληματισμούς σου, θα γελάσεις, θα κουτσομπολέψεις!? Αυτή η ανθρώπινη επαφή δεν λένε συνέχεια οι επιστήμονες ότι λείπει από τις μέρες μας?! 

Συναντηθήκαμε με τη Χρύσα, τη Ζωή και την Αγγελική στο κέντρο, πήγαμε για καφέ στο Tessera και περάσαμε 3 ώρες με πολύ γέλιο!! Θα μπορούσε να ήταν αποτυχημένη η συνάντησή μας, να μην άντεχε η μια την άλλη ούτε για 5 λεπτά, όλα μες στο πρόγραμμα είναι. Όμως με τα κορίτσια, ''δέσαμε'' Μάλλον, εκείνες γνωρίζονταν από προηγούμενη συνάντηση, οπότε εγώ ''έδεσα'' στην παρέα και ''έδεσε'' το γλυκό!!
Ναι, και γλυκό είχε η συνάντηση. Πρόσφερα στα κορίτσια φρέσκα muffins σοκολάτας-κανέλας από τα χεράκια μου και ένιωσα υπερήφανη όταν είδα ότι ευχαριστήθηκαν τη γεύση τους! Δεν υπάρχει κάτι ομορφότερο από το να μοιράζεσαι! Η Ζωή μας έφερε όμορφα χειροποίητα pouches από ύφασμα!!!

Μοιραστήκαμε ένα απόγευμα που είχε όλα τα καλά και αισθάνθηκα τυχερή που τις γνώρισα!

Κορίτσια, σας ευχαριστώ και δημόσια, μπροστά σε αυτό το τεράααστιο κοινό μου, από όλο τον κόσμο!!!! 

 **Οι φωτογραφίες είναι από το μπλογκ της Ζωής, γιατί εγώ δεν είχα μηχανή μαζί!!

Δευτέρα 18 Οκτωβρίου 2010

GO!!!!

Κάτι μέσα μου μού λέει GO!!! Spread the news!!!

Από την άλλη, ο κακός μου εαυτός λέει να σωπάσω και να μην πω σε κανέναν ότι η Zoe από το Stripes 'n' buttons δίνει δωράκι!!!! Αλλά, τώρα σας το είπα....Οπότε, ας το ολοκληρώσω, κι ας μου βγει και σε κακό!! Γιατί αν μου φάτε το δωράκι μου, δεν θα σας ξαναμιλήσω!! Είδατε πόσο υγιής είναι ο ανταγωνισμός, ε?!!!

!!! Go Emmanouela...GO!!!!

Λοιπόν, έμαθα τι είναι το give away στα blogs!!! Η Zoe αυτή την εβδομάδα, δηλαδή μέχρι και τη Δευτέρα 25/10, θα τρέχει έναν διαγωνισμό στο blog της. Το μόνο που πρέπει να κάνετε για να είναι έγκυρη η συμμετοχή σας είναι να αφήσετε ένα σχόλιο κάτω από το ποστ του διαγωνισμού, αφού πρώτα γίνετε μέλη στο ίδιο το blog και στο group της στο facebook!! Έπειτα, είμαι σίγουρη ότι κάτι μέσα σας θα σας λέει κι εσάς, GO, SPREAD THE NEWS!!!

Ο τυχερός του διαγωνισμού θα κερδίσει το Felix το γατάκι και το Bubbles το ψαράκι!! Περισσότερες πληροφορίες θα βρείτε στο καταπληκτικό blog της!!Και μην προσπαθήσετε να τη ''λαδώσετε''! Δεν πιάνει... Εδώ αρνήθηκε τα υπέροχα σοκολατένια muffins μου!!!

Η Zoe είναι ένα άτομο δραστήριο, κεφάτο και ταλαντούχο! Και σας τα λέω με σιγουριά όλα αυτά, γιατί τα είδα με τα μάτια μου! Έχω ήδη πάρει από εκείνη υπέροχα πραγματάκια που ράβει μόνη της με πολύ μεράκι!! Και φυσικά συνεχίζω....

Καλή τύχη σε όλους!!!


Παρασκευή 15 Οκτωβρίου 2010

ΔΕΝ ψηφίζω - ΔΕΝ ψηφίζω!!!!!!

Από καιρό έχω αποφασίσει ότι δεν θα πάω να ψηφίσω. Δεν έχω μεταφέρει τα χαρτιά  μου και είμαι ακόμα δημότης Αθήνας. Ναι, το ομολογώ, έχω ψηφίσει Κακλαμάνη στο παρελθόν, αλλά άλλη ευκαιρία από μένα δεν θα έχει! Ούτε κανένας τους φυσικά! Δεν έρχομαι αντιμέτωπη καθημερινά με τα άσχημα της Αθήνας, γιατί μένω προς τα Νότια, αλλά τα μαθαίνω από τον τύπο και τα υπόλοιπα blogs. Βλέπω και ακούω συνεχώς για τις παρατημένες και βρώμικες γειτονιές της  Αθήνας και ξέρω ότι κανένας Δήμαρχος δεν θα καταφέρει να κάνει την πόλη μας πιο όμορφη, πιο ανθρώπινη, πιο φιλική! Είναι όλοι ίδιοι. Κοιτάνε το συμφέρον τους και την προβολή τους. Να γίνουν γνωστοί, να τα τσεπώνουν, να κάνουν δημόσιες σχέσεις και να βγάζουν λόγους. Τίποτε άλλο δεν τους νοιάζει. 

Και στη γειτονιά μου να ψήφιζα, πάλι θα επέλεγα την αποχή. Και είναι η πρώτη χρονιά που απέχω. Παλιά κορόιδευα αυτούς που δεν ψήφιζαν και τους κατηγορούσα. Έλεγα ότι με την αποχή δεν καταφέρνεις τίποτα, ότι πρέπει να ασκείς τα εκλογικά σου δικαιώματα και ότι πρέπει να έχεις αποψη και να την εκφράζεις! Αλλά έχω καταλάβει με τον καιρό, ότι όσο και να εκφραστεί ο πολίτης, το αποτέλεσμα θα είναι ίδιο! Γιατί, ούτε στα μικρά κόμματα θέλω να δίνω την ψήφο μου, ούτε στους ανεξάρτητους, ούτε σε κανέναν! Γιατί είναι όλοι ίδιοι!

Βάζουν περουκίνι στη φαλάκρα, γυαλίζουν τα δόντια, φορούν ένα κάτασπρο πουκάμισο, συμβουλή του μαρκετίστα που τους έχει αναλάβει, και ποζάρουν όλο χάρη και υποσχέσεις. Γεμίζουν όλες τις γειτονιές με εκατοντάδες φυλλάδια και όλες τις πλατείες με κιόσκια που έχουν επάνω την κεφάλα τους! Και από πίσω σέρνουν δεκάδες δημοτικούς συμβούλους που αν τους ξαναδείς ποτέ μετά τις εκλογές, σφύρα μου! Μία από αυτούς, δυστυχώς γνωρίζω κι εγώ!

Είναι μία γνωστή μου- δεν έχει σημασία πόσο γνωστή- που κατεβαίνει για δημοτικός σύμβουλος- δεν έχει σημασία σε ποιον δήμο και με ποιο συνδυασμό! Η γυναίκα δεν έχει ιδέα ούτε από πολιτικά, ούτε από ομιλίες, ούτε από Δήμους, ούτε τίποτα! Δεν μπορεί ούτε μία παράγραφο να συντάξει μόνη της. Δεν έχει σκοπό να ασχοληθεί περαιτέρω με τον Δήμο, αν εκλεγεί. Ο λόγος που έβαλε υποψηφιότητα, είναι για να βοηθήσει τη δουλειά της, γιατί διατηρεί ένα γραφείο στην περιοχή όπου μπορεί να εκλεγεί, για να γίνει πιο γνωστή στην γειτονιά και, άκουσον-άκουσον, για να ''μπει'' στο μάτι κάποιων αντιπάλων! Να τη βλέπουν και να λένε ''Αααα, η τάδε, έγινε δημοτική σύμβουλος!''....

Και όσο σκέφτομαι ότι υπάρχουν δεκάδες υποψήφιοι με αυτή τη λογική, μου ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι! Πώς να πάω να ψηφίσω εγώ μετά? Με τι λογική θα βάλω τα χεράκια μου να βγάλω τα ματάκια μου? Όχι! Ας μείνω εκείνη την Κυριακή στο σπιτάκι μου, να μην έχω το βάρος ότι έδωσα την ψήφο μου σε κάποιον άχρηστο! 
''Μα, αν δεν πας, είναι σαν να βοηθάς να κερδίσει ο πιο ισχυρός. Γιατί δεν θα τον αποδυναμώσεις έτσι! Αυτοί, αυτό θέλουν. Να υπάρχει μεγάλη αποχή. Γιατί ακόμα και με 2 ψήφους, πάλι θα βγει κάποιος!''  μου είπε ο Σ. 
Εγώ όμως ακόμα επιμένω ότι αν για μία μόνο φορά απήχαμε όλοι από τις κάλπες, ίσως το μήνυμα που θα λάμβαναν να ήταν κάπως διαφορετικό. Γιατί, δεν μπορώ να πιστέψω ότι υπάρχουν άνθρωποι που θα ψηφίσουν πάλι τους ίδιους. Εκείνους τους οποίους μετά μπορεί να βρίζουν. Εκείνους που έχουν καταστρέψει την πόλη μας. Αλλά ούτε έχουμε ανάγκη από νέα κουμάσια! Έχουμε ανάγκη από ηρεμία και καθαρές δουλειές! Μπορεί κάποιος να μας τα δώσει αυτά? Καλώς! Δεν μπορεί? Ας μην βγει κανείς!

Αν με άκουγαν τώρα οι φίλες μου, θα σταυροκοπιόντουσαν! Ολοκληρωτική αλλαγή! Εγώ, η συντηρητική να είμαι στο όριο να επιλέξω την αναρχία! Δεν ξέρω τι να πω! Θέλω μόνο ένα καλύτερο αύριο, γίνεται??

Πέμπτη 7 Οκτωβρίου 2010

Δαχτυλάκια μέσα λοιπόν!!!

Nαι, σε σένα μιλάω που φοράς ακόμα το πλαστικό δίχαλο με τον αστερία επάνω, λες και σε ξέβρασε το κύμα! 

Παιδιά, δεν έχει σημασία αν στην Αθήνα περνάμε ένα ήπιο φθινόπωρο. Σημασία έχει ότι είναι άκαιρο να κυκλοφορούμε Οκτώβριο μήνα με σαγιονάρα και εμπριμέ φορεματάκια. Και είναι, πολύ περισσότερο, κακόγουστο να προσπαθούμε να προσαρμόσουμε τα καλοκαιρινά ρούχα στην εποχή, συνδυάζοντάς τα με μπουφάν, μάλλινες ζακέτες και γαλότσες (για να μην πώ το πασούμι με καλσόν από μέσα!!). Η κάθε εποχή έχει το δικό της ενδυματολογικό, γιατί σας αρέσει τόσο πολύ να τα μπερδεύετε?!

Γενικά, οι μεσαίες eποχές, άνοιξη και φθινόπωρο, είναι για μεσαίες καταστάσεις. Που σημαίνει: όχι ακρότητες στο ντύσιμο. Δεν είναι ακόμα εποχή να φορέσετε μπότα ιππασίας και ζιβάγκο, αλλά ούτε είναι σωστό να κυκλοφορείτε με τα καλοκαιρινά ''τσίτια''!! Ευτυχώς που η χτεσινή βροχή σας επανέφερε στην πραγματικότητα και σήμερα το πρωί που σας είδα, ήσασταν πιο συμμαζεμένες!
Κι εμένα μου αρέσει πολύ το κίτρινο έξωμο φορεματάκι μου, αλλά αυτή την εποχή που έχω ασπρίσει, φαίνεται επάνω μου σαν ξεθωριασμένο. Οπότε, γιατί κάνουμε το όμορφο φθινόπωρό μας να φαίνεται άχαρο?

Δεν θα ήταν πιο σωστό να φορέσουμε ένα βαμβακερό παντελονάκι με μία όμορφη μπαλαρίνα και ένα ελαφρύ πουκαμισάκι μακρυμάνικο από πάνω? Και περάστε και ένα βαμβακερό φουλάρι στο λαιμό για την πρωινή ψύχρα. Αυτό το λουκ επιβάλει το θερμόμετρο όταν αγγίζει τους 23 βαθμούς κελσίου. Και με αυτό το ντύσιμο θα νιώσετε πιο άνετες! Το βράδυ ''επιτρέπεται'' να φορέσουμε μια peep toe πλατφόρμα, αλλά μην το παρακάνετε με το υπόλοιπο λουκ και φαίνεται πολύ καλοκαιρινό.
Εκμεταλλευτείτε τα ρούχα demi season: μπαλαρίνες, sneakers, μακρυμάνικα βαμβακερά μπλουζάκια, ελαφριά ζακετάκια, φουλάρια και jeans και φυλάξτε τα πέδιλα για την επόμενη χρονιά, ώστε να μην φθαρούν περισσότερο και να μην τα βαρεθείτε. Πρέπει να τα επιθυμούμε λίγο τα ρούχα μας, όχι να τα βαριόμαστε! Ακολουθούν μερικές φωτογραφίες που δείχνουν ακριβώς το στυλ αυτής της εποχής που διανύουμε!



Φροντίστε να το χαρείτε, γιατί σε ένα μήνα θα πρέπει να κατεβάσετε τα χοντρά σακάκια και τις μπότες!

Εχτές επισκέφθηκα για δεύτερη φορά μέσα σε λίγες ημέρες το νέο κατάστημα Blanco στην Ερμού και αγόρασα μπαλαρίνες με 15 ευρώ! Γιατί όχι? Μια χαρά είναι και θα με βγάλουν ασπροπρόσωπη αυτή την εποχή! Ακόμα κι αν σε λίγους μήνες δεν φοριούνται, εγώ θα τις έχω ευχαριστηθεί! 



Κατά καιρούς, έχω αγοράσει πολλές ακριβές μπαλαρίνες και τις βαρέθηκα σαν να ήταν φτηνιάρικες, αλλά τις λυπάμαι να τις δώσω, οπότε τις έχω και κάθονται στη ντουλάπα. Στο Βlanco θα βρείτε πολύ μεγάλη ποικιλία σε παπούτσια, ειδικά σε γόβες! Είναι όλα πανέμορφα και τα περπατάς εύκολα, δεν είναι σκληρά. Επίσης, έχει χιλιάδες φορέματα που ξεκινούν από 20 ευρώ και είναι όλα τους εμπνευσμένα από επώνυμους οίκους. Δηλαδή, κάνεις το κομμάτι σου με έναν αρκετά οικονομικό τρόπο!
Γενικά, στα καταστήματα Berska, Pull&Bear, Zara και Stradivarious, οι μπαλαρίνες ξεκινούν από 15 ευρώ και φτάνουν τα 60 ευρώ. Σε όποιο ''πορτοφόλι'' και αν ανήκεις, τη μπαλαρίνα που σου ταιριάζει θα τη βρεις! Κι επειδή μια δεν είναι ποτέ άρκετη, πήρα άλλη μία των 15 ευρώ από το Berska, για την οποία είχα την εξής σύντομη συνομιλία με τον ταμεία:

Τ.: Είναι για δωράκι?
Εγώ: Όχι..... Εκτός αν θέλετε να μου τις κάνετε εσείς δώρο!
Τ.: χα! (πνιχτό γελάκι!)


Σ' αυτό το σημείο, να τονίσω ότι πρώτη φορά φοράω κάτι που να παραπέμπει σε animal, αλλα οι συγκεκριμένες είναι διακριτικές και στυλάτες!