THOUSANDS OF FREE BLOGGER TEMPLATES

Σάββατο 30 Απριλίου 2011

Χριστός Ανέστη! Εμείς?

Χρόνια πολλά! 

Εύχομαι να περάσατε υπέροχα, ανεπανάληπτα, ξεχωριστά! Εγώ, όπως είχα πει, έμεινα Αθήνα να χαρώ τις ήρεμες μέρες χωρίς δουλειά, χωρίς πίεση, χωρίς υποχρεώσεις! Οι 2 ημέρες παραπάνω που είχα άδεια μου έκαναν πολύ καλό! Χτυπούσα 10ωρα ύπνου, χάρηκα το σπίτι μου και τη Ριαννίτσα μου παραπάνω, αλλά δεν έκανα τίποτα από ό,τι είχα υποσχεθεί ότι θα κάνω. Ξέρεις, όταν πρόκειται να έχεις ελεύθερο χρόνο λες ότι θα κάνω αυτά, αυτά κι αυτά και όταν τελικά τελειώνει ο ελεύθερος χρόνος διαπιστώνεις ότι δεν έκανες τίποτα, ούτε αυτά ούτε΄κείνα ούτε τ' άλλα!

Αυτό όμως που δεν είχα προγραμματίσει ότι θα κάνω και χάρηκα πολύ που έκανα, ήταν η ηλιοθεραπεία! Κανονικότατα, με μαγιώ, αντιηλιακή, ψάθα, σαγιονάρες, κομπλέ! 2 ωρίτσες έμεινα κάτω από τον καυτό ήλιο το Μ. Σάββατο στα Λιμανάκια Βουλιαγμένης, την ώρα που ο καλός μου έπαιρνε το καθιερωμένο μπάνιο του! Είναι χειμερινός κολυμβητής εδώ και 2 χρόνια και λέει ότι είναι απίστευτη εμπειρία! Κάθε φορά που γυρνάει τρέμει ολόκληρος, αλλά μόλις του περνάει νιώθει άλλος άνθρωπος! Το έχω παρατηρήσει κι εγώ ότι του κάνει πολύ καλό! Το έχει πρόγραμμα 1-2 φορές την εβδομάδα όλο τον χρόνο. Προς στιγμήν, σκέφτηκα κι εγώ να πέσω το περασμένο Σάββατο, γιατί ο ήλιος έκαιγε, αλλά μου έφυγε γρήγορα η σκέψη! Είχα βεβαιωθεί όμως ότι ήρθε το καλοκαίρι! Ποτέ πριν δεν είχα μείνει με το μαγιώ Απρίλιο μήνα! Κοκκίνησαν τα μαγουλάκια μου και όλη την υπόλοιπη μέρα είχα απίστευτη ενέργεια! Εγώ είμαι λες και λειτουργώ με ήλιο. Αν έχει συννεφιά, καταρρέω! 


Την επόμενη μέρα, το Πάσχα δηλαδή, πήγα στο τραπέζι με σαγιονάρες και εντελώς καλοκαιρινό λουκ και σκέφτηκα να πάρω και μια ζακετούλα μήπως κάνει ψύχρα το απόγευμα μωρέ, όπως κάνεις στα νησιά τον Αύγουστο!!!! Γελάγανε όλοι μαζί μου! Οι μισοί με μπότες, σχεδόν όλοι με τα μαύρα, με βλέπανε και κρύωναν! Αλλά για μένα είχε έρθει το καλοκαίρι! Τέλος!!

Μέχρι που ξημέρωσε ο Θεός την Τρίτη με τη μαυρίλα και τις βροχές και μου βγήκε ξινή η σαγιονάρα!! Όχι βέβαια πως φόρεσα μπότες -έχω να βάλω από τα μέσα Μαρτίου- αλλά κρύωνα αρκετά και βεβαιώθηκα ότι τελικά δεν έχει έρθει το καλοκαίρι και όλοι αυτοί που γελούσαν μαζί μου το Πάσχα, δικαιώθηκαν!! 

Τι ανομοιομορφία όμως κι αυτή ρε παιδί μου τέτοιες εποχές! Παραμονή Μαγιού και έξω κυκλοφορούν όλες οι εποχές μαζί! Μας έχει τρελάνει και η θερμοκρασία, δε λέω, αλλά γιατί δεν καταδέχεται ο κόσμος να φορέσει ανοιξιάτικα ρούχα, παρά θέλει απευθείας από το οπάκ καλσόν να πάει στο πέδιλο! Γιατί καταργούμε τα τόσο κομψά ανοιξιάτικα λουκς?! Το έχω ξαναθίξει το θέμα και είναι κάτι που αναρωτιέμαι χρόνια τώρα και φυσικά δεν περιμένω απάντηση. Θα γίνεται για πάντα μάλλον αυτό, πρέπει να το χωνέψω!!

Καλά, για την Κυριακή του Πάσχα, τι να πω? Μαζευτήκαμε στη θεία μου που έχει κήπο και οι άντρες της παρέας αποφάσισαν να σουβλίσουν αρνί και κοκορέτσι! Ξεκίνησαν από τις 7 το πρωί και λοιπά! Ώσπου ήρθε αργά το μεσημέρι ο μπατζανάκης του θείου μου και αποφάσισε μόνος του ότι το αρνί ψήθηκε και έπρεπε να κοπεί (ενώ ήθελε ακόμα ένα μισάωρο στάνταρ!) και όχι μόνο αυτό, αλλά αποφάσισε να το κόψει με τα βρωμόχερά του και να το κάνει φύλλο και φτερό!!! Ω Χριστέ μου, τι τραγικό! Γυρίσαμε ξαφνικά τα κεφάλια μας και είδαμε έναν τύπο να έχει βάλει το ταψί χάμω (όπως λένε και στο χωριό του) και να ξεψαχνίζει το αρνί με τα βρωμόχερά του και μετά να πιάνει το ταψί και το τοποθετεί στη μέση του τραπεζιού περήφανα!! Φυσικά οι άντρες δεν μίλησαν, ντράπηκαν να του πουν κάτι. Μόνο ότι μάλλον θα ήθελε λίγο παραπάνω, αλλά αυτός είπε ότι ήταν έτοιμο!! Οι περισσότερες από εμάς σιχάθηκαν και δεν το άγγιξαν το αρνί, όλοι οι άντρες έφαγαν κανονικότατα τέτοιοι αναίσθητοι που είναι και τα παιδιά δεν καταλάβαιναν τίποτα και έτρωγαν αρνί μαζί με αυγό κίντερ! 
Εγώ που είχα φτιάξει μια μηλόπιτα για επιδόρπιο, μόλις είδα αυτό το πράγμα, αποφάσισα να μην την φέρω στο τραπέζι γιατί φοβήθηκα ότι θα της βάλει κι αυτηνής χέρι ο βρωμιάρης και δεν το άντεχα να το δω αυτό! Ευτυχώς έφυγε νωρίς με την οικογένειά του και απολαύσαμε ήρεμοι τον καφέ και τη μηλόπιτά μας στο σαλόνι, σαν άνθρωποι! Μετά τον καφέ, μοιράστηκαν σε όλους παναντόλ έξτρα για τον πονοκέφαλο! Από νωρίς το πρωί, απέναντι από τη θεία μου, σούβλιζαν αρνί κάτι βλαμμένοι που δεν φτάνει που είχαν όοοοολη μέρα στο τέρμα δημοτικά και τσάμικα, αλλά πετούσαν και στρακαστρούκες σχεδόν στα πόδια μας και κάθε 2 λεπτά μας έβλεπες όλους να ανασηκωνόμαστε! Ευτυχώς που δεν είχαν έρθει οι προγιαγιάδες, θα μας είχαν μείνει στον τόπο! Μιλάμε για πολύ δυνατά πράγματα, δεν ξέρω πως τα λένε, δυναμιτάκια, γουρούνες, βεγγαλικά, σκασίλα μου πώς τα λένε, εγώ κόντεψα να χάσω την ακοή μου! Και δεν μιλάμε για 1-2 ώρες, αλλά για 7, με κάτι πρόχειρους υπολογισμούς που έκανα!!!

Τέλος πάντων, πάει και η Κυριακή! Εγώ δεν τα μπορώ αυτά τα έθιμα με τα αρνιά και τα δημοτικά, τα σιχαίνομαι και τα δύο! Μου αρέσει που συγκεντρώνεται η παρέα και η οικογένεια, που είναι ανθισμένα τα χωράφια, που τα παιδιά παίζουν έξω στους κήπους, που όλοι είμαστε χαρούμενοι, αλλά γιατί έχει καθιερωθεί το Πάσχα να ακούμε τσάμικα? Καλά, το έθιμο με το αρνί, το καταλαβαίνω και δεν με ενοχλεί. Απλώς δεν τρώω, αλλά γιατί αυτές τις μουσικές??

Τη Δευτέρα, εκεί που περπατούσαμε στη Βουλιαγμένη, είδαμε αυτά τα πανέμορφα λουλούδια!!


Ξέρει κανείς πώς τα λένε? Δεν κρατήθηκα κι άρχισα να τα κόβω, λες κι είμαι στο χωριό! Αλλά γιατί να μην τα πάρω σπίτι μου να τα στολίσω? Μέχρι σήμερα κρατάνε σε εξαιρετική κατάσταση, αλλά φυσικά δεν μυρίζουν. Είναι υπέροχο στολίδι!

Πέρασαν και οι άγιες μέρες και ήρθε η πραγματική άδεια! 2 ολόκληρες μέρες χωρίς δουλειά, να κάνω όοο,τι θέλω και λογαριασμό να μην δίνω σε κανέναν! Αλλά τελικά τη μια μέρα βρέθηκα στο Μαρούσι- κι εγώ δεν ξέρω πόσα χιλιόμετρα μακριά από το σπίτι μου, άλλαξα 3 συγκοινωνίες για να πάω και έκανα σχεδόν 2 ώρες -σε ένα αποτυχημένο interview για δουλειά σε μια μεγάαααλη εταιρεία στον τομέα των ασφαλίσεων και των χρηματοοικονομικών, όπου έκατσα 3μιση ώρες!!!! Έχετε ξανακάτσει 3μιση ώρες σε εταιρεία για interview? Εμένα δεν μου έχει ξανατύχει!! Η μία ώρα ήταν αναμονή και οι 2μιση το κυρίως θέμα, το οποίο τράβηξε τόσο γιατί μας διέκοψαν 3 τηλεφωνήματα τα οποία κράτησαν γύρω στα 20 λεπτά το καθένα και κάθε φορά που έκλεινε με ρώταγε που είχαμε μείνει!! Εμένα τα νεύρα μου κρόσσια, ώσπου φτάνουμε και στον επίλογο και μου σκάει το παραμύθι ότι δεν υπάρχει σταθερός μισθός, αλλά θα δουλεύω με μπόνους και με ποσοστά! Ε, αν ήθελα ποσοστά, θα γινόμουν επιχειρηματίας ρε φίλε, να κάνω κι αυτό που γουστάρω!! Αυτοί θέλουν ρομποτάκια, να δουλεύουν όλη μέρα για να φέρνουν πελάτες στην εταιρεία τους και ως ανταμειβή, να τους δίνουν το 10%. Ε, όχι!!! Εντάξει, δε λέω, ίσως ήταν σχολείο αυτή η δουλειά για μένα, γιατί παρέχουν εκπαίδευση πάνω στα οικονομικά, αλλά όσο μιλούσαμε κατάλαβα ότι δεν μπορώ να ασχοληθώ με αυτόν τον τομέα! Θέλω κάτι πιο αέρινο στη ζωή μου, τα οικονομικά είναι πεζός τομέας και δεν με ενδιαφέρει! Κι αν είναι να πουλάω κάτι, ας είναι βιβλία! Το προτιμώ, από το να προσπαθώ να πείσω τον κόσμο να επενδύσει τα λεφτά του!

Ήταν όμως η πρώτη μου συνέντευξη με μία τόσο μεγάλη εταιρεία και δεν ήθελα να το χάσω. Όταν με πήραν, μυρίστηκα ότι πρόκειται για μάπα, αλλά είπα να πάω για να έχω την εμπειρία. Φυσικά δεν περίμενα ότι θα κάνω 2 ώρες να πάω και άλλες 3μιση εκεί! Αλλά είχαν την πλάκα τους οι ερωτήσεις της συνέντευξης: ''Αισθάνεσαι τυχερός?'', ''Πιστεύεις ότι είσαι έξυπνη?'', ''Θα γίνεις επιχειρηματίας?'', ''Αν είχες 6.000.000€ τι θα τα έκανες?'', ''Είμαι το τζίνι και σου προσφέρω 3 δώρα για να διαλέξεις, ποιο θα διάλεγες?'' κι άλλα τέτοια κουλά που χρημιμοποιούν οι μαρκετίστες-ψυχολόγοι για να καταλάβουν τι άνθρωπος είσαι!!! Τον θάμπωσα όμως με την αυτοπεποίθησή μου, του είπα ότι είμαι πανέξυπνη, πανέμορφη και πολύ τυχερή και μου είπε ότι πέρασα την πρώτη από τις 3 συνεντεύξεις!!!!!! Όχι μόνο είχε άλλες 2 συνεντεύξεις με άλλους προϊστάμενους, αλλά είχε και κάποια άλλα τεστς που θα έπρεπε να περάσω!!! Είπα ευχαριστώ, δεν θα πάρω, χαίρετε κι έφυγα!!!

Γύρισα πτώμα στο σπίτι και αγκάλιασα σφιχτά τη Ριαννίτσα μου!! Έχουμε ένα μικρό προβληματάκι και το άλλο Σάββατο πρέπει να κάνει μια επέμβαση. Ο γιατρός λέει να μην ανησυχώ, αλλά έχω τρελαθεί από την αγωνία μου. Πριν μία εβδομάδα είδα ότι έχει βγάλει δίπλα στην ουρά ένα ογκίδιο, σαν κρεατοελιά δηλαδή, το οποίο το είχε ξύσει και είχε ματώσει. Τρελάθηκα! Την πήγα στον γιατρό και μου είπε ότι δεν ξέρει τι ακριβώς είναι, αλλά πρέπει να πάρει αντιβίωση για μία βδομάδα και να της βάζω μια κρεμούλα. Αν δεν υποχωρήσει, πρέπει να βγει. 



Πράγματι, δεν υποχώρησε και έχουμε κλείσει ραντεβού για να το βγάλει. Θα κάνουμε και βιοψία για να δούμε τι ακριβώς είναι. Μπορεί να είναι όντως κρεατοελιά, μπορεί να είναι από τσιμπούρι, μπορεί να είναι πολλά πράγματα κι εγώ τρέμω γιατί το κοριτσάκι μου θα είναι ναρκωμένο για μιάμιση ώρα στο χειρουργείο. Ευχηθείτε να πάνε όλα καλά!!!



Καλό Σαββατοκύριακο εύχομαι σε όλους σας! Απ΄ό,τι φαίνεται ο καιρός ξαναφτιάχνει και οι σαγιονάρες μου θα βγουν πάλι στο προσκήνιο! Δεν θέλω και πολύ εγώ!!! Καλές βόλτες!!!

Τετάρτη 20 Απριλίου 2011

Ευτυχώς υπάρχουν οι νερατζιές!


Kάθομαι 2 φορές την ημέρα, πρωί-βράδυ, μετά το φαγητό, κάτω από ένα δέντρο και παίρνω βαθειές εισπνοές!! Σαν αντιβίωση! Ξέρετε πόσο με βοηθάει αυτή η μυρωδιά?! Ευτυχώς δεν χαμπαριάζω από αλλεργίες και τέτοια, ποτέ δεν με ενοχλούσε η γύρη! Όμως ακόμα και με κατακόκκινη μύτη, δεν θα απαρνιόμουν τις μυρωδιές της άνοιξης... Μου δίνουν δύναμη, μου ανεβάζουν τη διάθεση, με ''τυφλώνουν'' και δεν βλέπω τη συννεφιά και τη βροχή! Άτιμο θηλυκό η άνοιξη, ξέρετε για πόσα πράγματα είναι ικανή?

Επίσης, λατρεύω τη μυρωδιά του χαμομηλιού, τρελαίνομαι από χαρά όταν βλέπω μαργαρίτες και χαμομήλια να φυτρώνουν στη μέση του πουθενά, σε παρατημένα χωράφια, σε σκουπιδότοπους! Δεν ''μασάνε'', επιμένουν να ομορφαίνουν το τοπίο ενώ εμείς δεν τους δίνουμε ποτέ σημασία! Είναι λουλούδια πεισματάρικα, γι'αυτό τα αγαπώ! Είναι λίγο αντιφατικό το σκηνικό τις τελευταίες ημέρες. Η θερμοκρασία θυμίζει χειμώνα, η συννεφιά επίμονη και η βροχή μας ρίχνει το ηθικό, ενώ η πρασινάδα φουντώνει ολοένα και περισσότερο στα πιο απίθανα μέρη! Και είναι σαν να βλέπεις μια  ασπρόμαυρη εικόνα πειραγμένη στο photoshop, όπου το ασπρόμαυρο "σπάει" με το πράσινο του χορταριού και το χρώμα των λουλουδιών.


omgitscz


Και κάπως έτσι είναι και οι δικές μου μέρες. Μέσα στο ασπρόμαυρο, σκάει λίγο χρώμα και παίρνω τα πάνω μου. Μερικές αναποδιές μου στράβωσαν το χαμόγελο, αλλά υπάρχουν και οι καλές στιγμές που με φωτίζουν! Για Πάσχα δεν θα πάω πουθενά, θα μείνω Αθήνα να ξεκουραστώ. Μπόρεσα με μεγάλο κόπο και εξασφάλισα 2 ημέρες άδεια, χρωστούμενες από πέρυσι κι έτσι θα ξανάρθω στη δουλειά την Πέμπτη 28/04. Επειδή όμως έχω μπλέξει με βλαμμένους και συγνώμη που χαλάω την ποιητική ατμόσφαιρα, θα είμαι η μόνη υπάλληλος γραφείου που θα δουλεύει Μ. Παρασκευή! Επίσης με κόπο, κατάφερα να πείσω τους βλαμμένους ότι η Μ. Παρασκευή είναι ημιαργία κι έτσι θα ξεκινήσω δουλειά στις 12, αλλά δεν παύει να είναι τραγικό το γεγονός ότι θα είμαι σε ένα έρημο γραφείο χωρίς ίχνος δουλειάς μέχρι τις 6 το απόγευμα.

Στο μυαλό μου γυρνάνε τελευταία πολλές σκέψεις γύρω από το επαγγελματικό και το άτιμο το χρήμα. Και μην πει κανείς σας παρακαλώ ότι το χρήμα δεν φέρνει την ευτυχία! Γιατί ούτε και η έλλειψη χρήματος φέρνει την ευτυχία. Όπως επίσης η ενασχόληση με κάτι που δεν σου αρέσει αλλά δεν σου φέρνει και λεφτά δεν φέρνει την ευτυχία και γενικώς η ευτυχία είναι αυτό που περιμένουμε να'ρθει! Κι εγώ θα περιμένω...

green_zz


Σας εύχομαι ολόψυχα, ό,τι κι αν κάνετε αυτές τις ημέρες, όσο άγιες κι αν είναι για εσάς, είτε σημαίνουν κάτι είτε όχι, είτε σας συγκινούν είτε σας αφήνουν αδιάφορους, να τις γεμίσετε με χαρά!! Να τις αφιερώσετε στον εαυτό σας και στους αγαπημένους σας. Να φέρετε την οικογένεια λίγο πιο κοντά, να κάνετε μικρά και συμβολικά δώρα, να φάτε σπιτικές λιχουδιές, να πάτε βόλτες στη φύση! Εμείς στην Ελλάδα χαιρόμαστε πραγματικά τις γιορτινές ημέρες και έχουμε όμορφες παραδόσεις! Κρατήστε τις ζωντανές! Καλά, δεν συμπεριλαμβάνεται το φαγοπότι μέχρι σκασμού στις παραδόσεις! Μην κάνετε λες και τρώτε για τελευταία φορά! Απολαύστε την κάθε μπουκιά, μεταφορικά και κυριολεκτικά!

Μακάρι η Ανάσταση φέτος να μην ήταν μόνο συμβολική, να μην ήταν μόνο μια γιορτή, μακάρι να μπορούσαμε να μιλάμε για πραγματική Ανάσταση στις καρδιές μας, στα σπίτια μας, στη χώρα μας! Μακάρι να ξέραμε ότι σε λίγες μέρες βγαίνουμε από την εβδομάδα των Παθών. Δυστυχώς αυτό που ξέρουμε όλοι μας είναι ότι έρχονται μεγαλύτερα και δυσκολότερα Πάθη. Ας είμαστε τουλάχιστον δυνατοί και καλά ξεμπερδέματα!

Συγνώμη που ακούγομαι σήμερα κάπως απαισιόδοξη, κάπως απογοητευμένη! Πάω να μυρίσω καμιά νερατζιά να έρθω στα ίσια μου...

Καλό Πάσχα!!!

Τετάρτη 6 Απριλίου 2011

Έχω έναν καημό...


Ο λόγος που δεν σου γράφω τόσο καιρό καλέ μου φίλε κι αναγνώστη είναι γιατί δεν θέλω να ξέρεις πόσο άσχημη νιώθω με μαύρους κύκλους κάτω απ'τα μάτια μου, δεν θέλω να ξέρεις πως δεν έχω όρεξη να φάω, έχω μείνει μισή, δεν θέλω να ξέρεις πως όλα αυτά που σου λένε ότι είμαι δήθεν καλά είναι όλα ψέματα και δεν θέλω να ξέρεις πως με παίρνει ο ύπνος με χάπια κάθε πρωί!!

Αυτή είναι η ζωή μου τις τελευταίες μέρες εξαιτίας ενός άτιμου δοντιού που αποφάσισε να χαλάσει! Δεν είχα άλλη επιλογή από το να κάτσω οικειοθελώς σ'αυτή την αχώνευτη οδοντιατρική καρέκλα! Την έτρεμα τόσα χρόνια και την απέφευγα συστηματικά! Και φυσικά το αποτέλεσμα είναι ένα, με μαθηματική ακρίβεια πάντα: πολλά χαλασμένα δόντια και πόνος! Ολικό ρεκτιφιέ χρειάζεται το στοματάκι μου και αποφάσισα να αφεθώ. Η αλήθεια είναι ότι σιγά-σιγά ξεπερνάω τον φόβο μου, αλλά ο πόνος που έχω τραβήξει τις τελευταίες ημέρες, δεν περιγράφεται! Όσο είμαι στο γιατρό, με τη διπλή ένεση, δεν καταλαβαίνω τίποτα. Μετά από λίγες ώρες όμως ξεκινάει το μαρτύριο και όλη νύχτα μένω άυπνη. Δεν με πιάνει πλέον κανένα χάπι και το μόνο που μπορώ να κάνω είναι υπομονή. Έτσι είναι οι απονευρώσεις και το συγκεκριμένο δόντι είναι δύσκολη περίπτωση. Λογικά αύριο θα ολοκληρώσω την πρώτη μου και μετά θα βγει το πρόγραμμα για όλα τα υπόλοιπα. 

Αλλά να μην είμαι αχάριστη, γιατί κατάφερα επιτέλους να χάσω κι αυτά τα 2-3 κιλάκια που με ενοχλούσαν στα πλαϊνά! Με μουλιασμένα πτι-μπερ τρέφομαι και σουπίτσες! Τέρμα τα ψωμιά, τα λιπαρά, οι σφολιάτες και τα κοψίδια! Χριστέ μου, πόσο θα ήθελα να είχα τώρα 2 λουκανικόπιτες!!!!!!!

Πάντως το συμπέρασμα είναι ένα: πρέπει να πηγαίνουμε τακτικά στον οδοντίατρο! Helloooo, τώρα το κατάλαβες εσύ? Μάλιστα, άργησα λίγο αλλά το εμπέδωσα! Και αν θέλετε να μάθετε, κάθε φορά που κάθομαι στην καρέκλα πλέον, τρέμω και λιγότερο. Την πρώτη μέρα σπαρταρούσα σαν το ψάρι, αλλά όσο περνάει ο καιρός, καταφέρνω να μένω ακούνητη!

Σας αφήνω τώρα γιατί λιγάκι αλληθωρίζω από τα παυσίπονα και τα ηρεμιστικά! Περαστικά μου!!