THOUSANDS OF FREE BLOGGER TEMPLATES

Παρασκευή 4 Νοεμβρίου 2011

Moving... forward!

Σας έχω πει πόσο μου αρέσουν οι μετακομίσεις? Αλήθεια! Έχουν τη γοητεία τους! Καλώς ή κακώς έχω αλλάξει πολλά σπίτια στη ζωή μου και έμαθα να συνδυάζω την κάθε μετακόμιση με μια νέα αρχή, πράγμα που σημαίνει ότι πάμε προς το καλύτερο. Σκοπός είναι να προχωράς μπροστά, να αλλάζεις την καθημερινότητά σου, αλλά πάντα προς το καλύτερο!

Αποφάσισα να αλλάξω σπίτι γιατί το παλιό ήταν πολύ παλιό! Παλιομοδίτικο, με χαλασμένα παράθυρα και μωσαϊκά. Ήταν ένα σπίτι που δεν ταίριαζε στον χαρακτήρα μου, ποτέ δεν το χώνεψα! Κι όμως έζησα σ'αυτό 4 χρόνια! Όπως και να το κάνουμε, ακόμα κι αν δεν αγαπάς τον χώρο σου, η συνήθεια είναι δυνατό συναίσθημα και τα 4 χρόνια πολλά! Δεν μου λείπει καθόλου, όμως νιώθω σαν χαμένη στο νέο μου σπίτι. 

Το έχετε πάθει ποτέ αυτό? Νιώθεις πολύ άβολα σε ένα νέο σπίτι, πόσο μάλλον αν είναι και σε νέα γειτονιά. Άφησα την αγαπημένη μου γειτονιά, στην οποία έζησα 15 ολόκληρα χρόνια. Άφησα τις φίλες μου, τον φούρνο μου, τους βλαμμένους γείτονές μου και ήρθα ξαφνικά σε ένα εντελώς άγνωστο μέρος. Γιατί το έκανα? Γιατί αποφάσισα να αλλάξω ριζικά κάποια πράγματα μπας και μου φέρει γούρι η αλλαγή. Ίσως και να χρειάζεται πού και πού μια μεγάλη αλλαγή. Η προηγούμενη γειτονιά δεν με άντεχε άλλο και μου το έδειχνε. Γιατί να την αγνοήσω?

Τώρα το σπίτι μου είναι αρκετά μικρότερο, για να μικρύνουν και τα έξοδα! Τι να το κάνω το 70άρι αυτές τις εποχές? Όμως είναι και αυτό μια σημαντική αλλαγή! Δεν μπορώ πια να απλωθώ με την άνεσή μου. Σκουντουφλάω πάνω στα φωτιστικά, στις συρταριέρες, μπήκε 2-3 φορές το πόδι μου μέσα στο νερό της Ριάννας, χαμός! 

Όμως θα το αγαπήσω κι αυτό το σπίτι, θα μάθω να ζω με τις νέες συνθήκες, θα συνηθίσω τον αέρα κι αυτής της γειτονιάς, όπως συνήθισα τότε την προηγούμενη γειτονιά, η οποία ήταν κι αυτή καινούργια κάποτε και μ'αγκάλιασε από την πρώτη κι όλας μέρα! 
Μόνο ρε παιδιά, ένα παράπονο έχω: δεν υπάρχει ένας φούρνος εδώ κοντά. Δηλαδή, ακόμα δεν έχω προλάβει να την περπατήσω τη γειτονιά, όμως αν υπήρχε φούρνος θα μύριζε. Ένα κουλουράκι ρε παιδιά, λίγο ψωμάκι εσείς εδώ δεν τρώτε?
Έχω όμως τη θάλασσα κοντά και παίρνω βαθειές εισπνοές κάθε πρωί και ανυπομονώ να ξεκινήσω τις βόλτες με τη Ριαννίτσα και τον αγαπημένο μου.
Το κυριότερο συμπέρασμα είναι ένα πάντως: μη φοβάστε τις αλλαγές. Φέρνουν πάντα κάτι καλό. Μια νέα γειτονιά σου αλλάζει όλη τη διάθεση. Στην αρχή είσαι σαν χαμένος, όμως γρήγορα θα την κάνεις κι αυτή δική σου. Και να θυμάστε πάντα να προχωράτε μπροστά!

Α, έχω και τζάκι, σας το'πα?!!!