THOUSANDS OF FREE BLOGGER TEMPLATES

Πέμπτη 9 Σεπτεμβρίου 2010

...και μένεις με το στόμα ανοιχτό!!

Σήμερα θα μιλήσουμε για ατάκες που έχουμε ακούσει κάποια στιγμή από κάποιον/κάποια και μας έχουν ξενερώσει. 'Η στην καλύτερη απλώς μείναμε με το στόμα ανοιχτό...

Εχτές φορούσα ένα παπούτσι ευαίσθητο, από αυτά που δεν φοράς κάθε μέρα γιατί δεν είναι εύκολο να συνδυάσεις και που μπορεί αν πατήσεις κάτι στο δρόμο, να το χαλάσεις! Αλλά, εγώ δεν είμαι ιδιαίτερα σχολαστική με αυτά και δεν πρόκειται επειδή φοράω το συγκεκριμένο παπούτσι να περπατάω στις μύτες των ποδιών μην τυχόν και λερωθεί! Το αγόρασα για να το ευχαριστηθώ, βρε αδερφέ!! 2 φορές, 5...10? Όσες το φορέσω. Εκεί που περπατούσα, λοιπόν, χρειάστηκε να πατήσω σε ένα δρομάκι με χώματα, πετραδάκια και διαλυμένο γκαζόν, το οποίο ήταν και νωτισμένο από το πότισμα. Περπατάω όμως άνετα και εκείνη τη στιγμή μου έρχεται στο μυαλό η ατάκα ενός παλιού ραντεβού (φλέρτ κοινώς). 
Είμαστε στο Acanthus, στην παραλιακή, Παρασκευή βράδυ, κόσμος πολύς και εκεί που πίνουμε το ποτό μας προτείνω να κατεβούμε στο κάτω μπαρ, το οποίο δεν είχε στριμωξίδι και ήταν και πάνω στην παραλία (αμμουδιά) και θα ήταν και πιο ρομαντικά εν πάση περιπτώση!!! Τι το' θελα? Εισπράττω την εξής απάντηση: ''αα, δεν μπορώ γιατί θα λερώσω τα παπούτσια μου στην άμμο! Καλά είμαστε κι εδώ!!''!!! 
Εντάξει, ξενέρωσα αμέσως! Είναι δυνατόν να ακούς από στόμα άνδρα ότι φοβάται μην λερώσει τα παπούτσια του στην άμμο? Και καλά, μπορεί να το σκεφτείς, αλλά δεν το λες στην γκόμενα που έχεις βγάλει έξω ρε παιδί μου και σου λέει να πάτε στην παραλία, ρομαντζάδες και τέτοια!! Κράτα το για τον εαυτό σου! 
Γενικά, μου αρέσει ο άντρας να είναι πιο χύμα, να μην είναι υπερβολικά ''στημένος'', να δέχεται να λερωθεί κι όλας (γιατί όχι) προκειμένου να περάσει καλά! 

Σκέψου να του έλεγα να κυλιστούμε κι όλας παθιάρικα στην άμμο!!!!

Ακούω τη δική σας γνώμη! Σας έχουν πετάξει ποτέ καμιά κοτσάνα? Έχετε ξενερώσει από μία λέξη?

Και το παιχνίδι συνεχίζεται ...

Διότι κανείς δεν μπορεί να παίξει μόνο μία φορά!! Έτσι η φίλη Apinkdreamer με προσκάλεσε και πάλι στο παιχνίδι της αγάπης, αλλά άλλαξε λίγο την ερώτηση! Ποιά είναι τα 10 λιγότερο σημαντικά πράγματα που αγαπάς? Δηλαδή, δεν μιλάμε για γονείς, παιδιά, σκυλιά, αλλά για καθημερινά απλά κι αγαπημένα  πράγματα που όλοι έχουμε στη ζωή μας και βοηθούν να περνάμε καλά!

Έχουμε και λέμε:

1. Αγαπώ το φαγητό, τουτέστιν γεύματα και τσιμπολόγημα με καλή παρέα, μέχρι σκασμού!! 

2. Αγαπώ τη μουσική, δεν πάω σε ένα μαγαζί αν η μουσική δεν με εμπνέει. Δεν θα περάσω καλά...

3. Αγαπώ το περπάτημα. Και αυτό με έχει σώσει σε περιόδους που δεν γυμνάζομαι! Διατηρώ τη φόρμα μου (εκείνη τη ροζ Nike) και ξελαμπικάρει και το μυαλό!

4. Αγαπώ το γράψιμο! Όχι, δεν ''γράφω'' τους άλλους, αλλά γράφω γενικώς ό,τι μου έρθει! Τρόπος έκφρασης που με βοηθάει από μικρή να εκτονώνομαι!

5. Αγαπώ τα ρούχα...τα παπούτσια...τις τσάντες...τα μπιζού...τα μαγιώ...και δεν συμμαζεύεται! Κοινώς το shopping!!!

6. Αγαπώ να αγοράζω δώρα για τους δικούς μου ανθρώπους! Τι νομίζατε, ότι είμαι μονοφαγού?

7. Αγαπώ το καλοκαίρι, αλλά το καλοκαίρι που έχουμε στην Αθήνα όταν είναι φθινόπωρο! Δεν ξέρω αν ''πιάνετε''!!

8. Αγαπώ τα ξανθά μου μαλλιά...once a blonde, always a blonde!!!

9. Aγαπώ τα starbucks και τις φιλόξενες πολυθρόνες τους! Είναι το μόνο μέρος που πάω μόνη μου για καφέ!

10. Αγαπώ μερικά μικροαντικείμενα σπιτιού που δεν θα αποχωριστώ ποτέ, ακόμα και αν δεν ταιριάζουν στο μέλλον με τη διακόσμησή μου! (κάποια κουτιά αποθήκευσης, κορνίζες, τέτοια πράγματα...)

Δεν θα προσκαλέσω άλλους 10 φίλους, γιατί λίγο-πολύ έχουμε παίξει όλοι, οπότε, όποιος έχει όρεξη για άλλον ένα γύρο (όχι σουβλάκι), ας παίξει!!

Φιλιά πολλά!!!