THOUSANDS OF FREE BLOGGER TEMPLATES

Κυριακή 24 Οκτωβρίου 2010

Friday's Meeting

Έχετε σκεφτεί ποτέ να γνωρίσετε κάποιον φίλο blogger από κοντά? Σας έχει τραβήξει κάποιος από τη μπλογκόσφαιρα την προσοχή, ώστε να θέλετε να τον δείτε ολοζώντανο μπροστά σας? Πιστεύετε ότι με κάποιους ανθρώπους από εδώ μέσα θα είχατε κάποια κοινά, θα μπορούσατε να γίνετε φίλοι στ'αλήθεια?

Το έχω σκεφτεί πολλές φορές και μάλιστα για τον κάθε ένα φίλο από τη μπλογκόσφαιρα που μιλάμε, έχω πλάσει μια εικόνα. Εξωτερική και εσωτερική. Για παράδειγμα, άθελά μου πολλές φορές, σκέφτομαι "Αν ήταν τώρα εδώ μαζί μου η Ζωή πώς θα αντιδρούσε?''  ''Αν το έδειχνα αυτό στην Αγγελική, θα της άρεσε?''  ''Άραγε στη Xρύσα αρέσουν τα σοκολατένια muffins? (της αρέσουν!!)''... 
Γενικά, όταν καθημερινά μιλάς με δέκα αγνώστους, κάποια στιγμή θα ταυτιστείς μαζί τους. Κάποιος μπορεί να σου σπάει τα νεύρα, κάποιος άλλος να σου βγάζει θετικά συναισθήματα, με κάποιον θα θες να μοιραστείς κάτι παραπάνω. 
Σε καμια περίπτωση δεν παροτρύνω τον κόσμο να γνωρίζει ανθρώπους μέσα από το Ίντερνετ, γιατί έχει αποδειχθεί ότι το θέμα είναι πολλές φορές μια παγίδα, από την οποία δεν βγαίνεις εύκολα. 
Αλλά, αν το καλοσκεφτείτε, τι πιο όμορφο από το να βρεθείς ξαφνικά με 3 κεφάτες, γλυκιές και ευγενικές κοπέλες που θα σου προσφέρουν ένα χαλαρό απόγευμα με κουβεντούλα, θα μοιραστείς τα άγχη και τους προβληματισμούς σου, θα γελάσεις, θα κουτσομπολέψεις!? Αυτή η ανθρώπινη επαφή δεν λένε συνέχεια οι επιστήμονες ότι λείπει από τις μέρες μας?! 

Συναντηθήκαμε με τη Χρύσα, τη Ζωή και την Αγγελική στο κέντρο, πήγαμε για καφέ στο Tessera και περάσαμε 3 ώρες με πολύ γέλιο!! Θα μπορούσε να ήταν αποτυχημένη η συνάντησή μας, να μην άντεχε η μια την άλλη ούτε για 5 λεπτά, όλα μες στο πρόγραμμα είναι. Όμως με τα κορίτσια, ''δέσαμε'' Μάλλον, εκείνες γνωρίζονταν από προηγούμενη συνάντηση, οπότε εγώ ''έδεσα'' στην παρέα και ''έδεσε'' το γλυκό!!
Ναι, και γλυκό είχε η συνάντηση. Πρόσφερα στα κορίτσια φρέσκα muffins σοκολάτας-κανέλας από τα χεράκια μου και ένιωσα υπερήφανη όταν είδα ότι ευχαριστήθηκαν τη γεύση τους! Δεν υπάρχει κάτι ομορφότερο από το να μοιράζεσαι! Η Ζωή μας έφερε όμορφα χειροποίητα pouches από ύφασμα!!!

Μοιραστήκαμε ένα απόγευμα που είχε όλα τα καλά και αισθάνθηκα τυχερή που τις γνώρισα!

Κορίτσια, σας ευχαριστώ και δημόσια, μπροστά σε αυτό το τεράααστιο κοινό μου, από όλο τον κόσμο!!!! 

 **Οι φωτογραφίες είναι από το μπλογκ της Ζωής, γιατί εγώ δεν είχα μηχανή μαζί!!