THOUSANDS OF FREE BLOGGER TEMPLATES

Δευτέρα 28 Φεβρουαρίου 2011

Knitting around...


Αυτά παθαίνεις όταν κάνεις παρέα με ταλαντούχα κορίτσια!!


Βρίσκεσαι ξαφνικά με 2 βελόνες στα χέρια και πλέκεις σαν μανιακή!!  H Ζωή  και η Χρύσα μου έμαθαν τα βασικά βήματα και με διαβεβαίωσαν πως πρόκειται για μια αγχολυτική και άκρως διασκεδαστική ασχολία! Και είχαν δίκιο! Νιώθω λίγο σαν γιαγιά όταν κάθομαι στον καναπέ με την κουβέρτα και πλέκω, αλλά αγάπησα από την πρώτη στιγμή τα κουβάρια και τις βελόνες μου και μου αρέσει πολύ το αποτέλεσμα. Με τις ατέλειές του, με τις τρύπες του, εγώ το αγαπώ! Κυρίως γιατί ποτέ δεν ήμουν καλή σ' αυτά. Δεν έπιανε το χέρι μου και νόμιζα ότι δεν μπορώ να τα καταφέρω. Τώρα όμως κάτι πάει να γίνει. Όταν κάνω ένα μακρύυυ κομμάτι θα το πάω σε μια μοδίστρα να τη ρωτήσω τι μπορεί να γίνει και πώς μπορεί να ραφτεί. 


Σκέφτηκα να το κάνω μικρά μαξιλαράκια, γιατί πρόκειται για λεπτό, βαμβακερό νήμα και ταιριάζει χρωματικά στο σαλόνι, αλλά δεν ξέρω αν θα είναι πρακτικό. Μπορεί να ξηλώνεται εύκολα και να δείχνουν ταλαιπωρημένα τα μαξιλαράκια! Φέτος είδα πολλά πλεκτά στη διακόσμηση και μου αρέσει αυτή η τάση!! Τα δικά μας Κορίτσια για σπίτι μας είχαν δείξει μερικές ιδέες πριν λίγο καιρό!

Θα ήθελα να μάθω και πώς κάνουν αυτά τα... ζιπουνάκια!!! Τι αστεία λέξη, αλλά τι τρυφερή!!! Να, είχα πάει τις προάλλες σε έναν γνωστό μου που γέννησε η κόρη του και στενοχωριόμουν που δεν ξέρω να φτιάχνω καλτσάκια για μωράκια!!! Αν έχει κάποιος κανένα καλό βίντεο για αρχάριους, παρακαλώ να μου το στείλει! Γιατί καλό είναι αυτό το απλό που κάνω τώρα, αλλά θα το βαρεθώ και θα θέλω να μάθω κι άλλα! 

Σκεφτόμουν ότι τελικά δεν είναι λίγες οι νέες κοπέλες που ασχολούνται με πλέξιμο και κέντημα. Όσο κι αν ακούγεται ξεπερασμένο, νομίζω ότι γίνεται και πάλι της μόδας. Είναι κι αυτό στα πλαίσια του "Εμπρός...πίσω!''
Η μαμά μου που ανήκει στην ανήσυχη δεκαετία του '70 με τις μίνι φούστες και τα τρελά ξενύχτια, έχει άλλη νοοτροπία και όταν μαθαίνει ότι ασχολούμαι με κάτι τέτοια, με λέει γεροντοκόρη! Καλά, η μάνα είναι σούπερ, σαν αδερφή μου μοιάζει! Αλλά η σημερινή εποχή έχει τελικά άλλα πρότυπα! Είναι μια μίξη βέβαια, αλλά τίποτα δεν θεωρείται ξεπερασμένο. Είναι όλα in και ό,τι γουστάρει ο καθένας κάνει!!

Δεν είναι κι άσχημα!!


Παρασκευή 18 Φεβρουαρίου 2011

Η Εμμανουέλα σε νέες περιπέτειες!!!


Καλά, δεν θα πιστέψετε που ήμουν εχθές το βράδυ!!!

Δηλαδή, μπορεί και να το πιστέψετε γιατί δεν με γνωρίζετε καλά. Δεν ξέρετε ότι αποκλείεται ποτέ εγώ να πήγαινα σε μεταλάδικο!!!
Μάλιστα! Ήμουν στο ΑΝ κλαμπ στα Εξάρχεια, στην καρδιά των Εξαρχείων και στην καρδιά του μέταλ. Όχι του heavy metal, αλλά του Doom, δηλαδή κάτι ακόμα πιο άγριο, με φωνές, μακριά μαλλιά πάνω-κάτω, μαυρίλα, death-ίλα, ελεεινή κάπνα και όλα τα σχετικά! Δεν μπορούσα να μην πάω γιατί με παρακάλεσε η κολλητή μου. Το αγόρι της που είναι μεταλάς με τα όλα του, έπαιζε εχτές εκεί live και ήθελε να πάει να τον ακούσει. Η ίδια παραδέχεται πως αυτή η μουσική είναι αφόρητη, ειδικά όταν την έχεις δυνατά μέσα στο αφτί σου, αλλά ο έρωτας της δίνει δύναμη και τα αντέχει όλα!! 


Εγώ πάλι, τι φταίω?? Που δεν πήγα σε μεταλάδικο στα νιάτα μου που τα'χα κι εγώ με μεταλά και πήγα τώρα με ξανθό μαλλί και μπεζ τσαντάκι!!! (καταπληκτικό το τσαντάκι? Από 40€ το πήρα 20€ στις εκπτώσεις του ΖΑRA!!)


Σκέφτηκα όμως ότι στη ζωή σου πρέπει να έχεις άποψη για μερικά πράγματα και να μην φοράς παρωπίδες! Πρέπει να είσαι ανοιχτός σε νέα ακούσματα για να μπορείς μετά να τα απορρίψεις με επιχειρήματα. Κι εγώ, τουλάχιστον στη μουσική, πάντα ήμουν ανοιχτή και στην πραγματικότητα καμία μουσική δεν απεχθάνομαι. Συνήθως δεν μου αρέσει αυτό που φέρνει μαζί της η κάθε μουσική. 

Δεν μου άρεσε, για παράδειγμα, που όλοι εκεί ήταν μες στη μαυρίλα, που δεν μπορούσες να αναπνεύσεις από την κάπνα, που αν πας με άσπρα ρούχα και ροζ κραγιόν θα σε κοιτάνε με μισό μάτι. Θα ήθελα να μην σταμπάρονται οι άνθρωποι από τη μουσική που ακούνε. Αντίστοιχα, δεν μου αρέσει να βλέπω χρυσές καδένες και μακρύ νυχάκι στους άντρες που ακούνε Τερλέγκα! Θα ήθελα να μπορώ να απομονώνω τη μουσική σαν άκουσμα και μην είμαι υποχρεωμένη να ακολουθήσω όλο το πακετάκι!!
Γιατί αν με δει εμένα κάποιος, με το στυλ που έχω, δεν θα φανταστεί ότι μπορεί να ακούω μέταλ. Γιατί ρε φίλε? Πρέπει να είμαι σαν τη Μ. Παρασκευή για να σε πείσω?! 
Κορίτσια σαν τα κρύα τα νερά ήταν χαμένα μέσα σε άκομψα μαύρα ρούχα, βαμμένα ελεεινά με φτηνιάρικες μαύρες σκιές, με κόκκινα μάτια, δέρμα αφυδατωμένο από την κάπνα και  χοντροκομμένες αρβύλες! Ε, όχι! Δεν το δέχομαι! Πάνω απ' όλα πρέπει να φροντίζουμε τον εαυτό μας και να μην γινόμαστε έρμαια των προτύπων που επιβάλλουν τα διάφορα ακούσματα!

Παρόλα αυτά, για να μπω στο κλίμα, έβαψα κι εγώ μαύρο το νύχι, φόρεσα τις γαλότσες μου και το δερμάτινο και πήρα τη μηχανή μου για ένα φωτογραφικό ρεπορτάζ σε αυτό το φημισμένο μέταλ κλαμπ!.


Δαχτυλίδι H&M μόνο 4 €!!! 

Το συγκρότημα που έχει το αγόρι της Μ. λέγεται KORSIKOV, αν δεν κάνω λάθος και αποτελείται από πολύ καλούς φίλους που πραγματικά λατρεύουν αυτό το είδος και δίνουν την ψυχή τους!



Καλά εγώ είχα πολύ πλάκα!! Φοβόμουν και τη σκιά μου από την ώρα που βγήκα στην πλατεία Εξαρχείων. Νομίζω έχω πάει άλλη μια φορά εκεί παλιότερα. Δεν είχε τύχει... Με τρομάζει το σκηνικό. Φαντάζομαι με το φως της ημέρας θα είναι αλλιώς. Απλώς δεν είναι κάτι που έχω συνηθίσει. Δεν λέω σε καμία περίπτωση ότι τα παιδιά εκεί είναι επικίνδυνα, απλώς όλη η ατμόσφαιρα δεν είναι για μένα! Ο Γιώργος (έρωτας της κολλητής) με διαβεβαίωσε ότι εκεί δεν πρόκειται να με πειράξει κανείς. Σκέψου όμως ότι οι γυναίκες με φόβιζαν πιο πολύ από τους άντρες. Ήταν λίγο στραβωμένες! "Φωτογραφίες κάνει να βγάζω ή θα τσαντιστεί κανείς και θα με πλακώσει?", του λέω!!!!



Για όσους ενδιαφέρονται, ο τραγουδιστής - το καμάρι μας - έχει ιδρύσει μια εταιρεία διοργάνωσης συναυλιών τέτοιου είδους με συγκροτήματα από το εξωτερικό. Εδώ και εδώ μπορείτε να βρείτε λεπτομέρειες, όσοι είστε φαν του είδους. Τον Απρίλιο θα φέρουν τους ACID KING και λέγεται ότι θα γίνει χαμός!!!

Καθίσαμε γύρω στις 2 ώρες, δεν άντεχες και παραπάνω εξάλλου. Είδαμε απλώς τα παιδιά και φύγαμε για να προλάβουμε και το μετρό. Η πλάκα ήταν που ενώ τον άκουγα να τραγουδάει με εκείνη την άγρια φωνή που είναι λες και βρίζεις κάποιον με όλα σου τα νεύρα, γυρνάω στην Μ. και τη ρωτάω " για σένα το έγραψε αυτό το ρομαντικό κομμάτι?"  χοχο!!
Ακολούθησαν καμιά δεκαριά συγκροτήματα ακόμα στους ίδιους ρυθμούς! Εμ τί πες, θα το γύριζαν σε σάμπα??!!!!


Περπατήσαμε από τα Εξάρχεια ως την Ομόνοια για να πάρουμε το μετρό! Παιδιά, έχω χρόνια να τρομάξω έτσι! Λυπάμαι που το λέω και ντρέπομαι δηλαδή που τρομάζω μέσα στην ίδια μου την πόλη. Είμαι γενικά φοβιτσιάρα εγώ, οπότε δεν είμαι κριτήριο. Απλώς να ξέρετε ότι όταν τελικά μπήκα στο μετρό, έκανα το σταυρό μου και πήρα μια βαθειά ανάσα! Όταν δε βγήκα στον Αγ. Δημήτριο ένιωσα την ατμόσφαιρα πεντακάθαρη! Άλλος κόσμος εκεί στην Ομόνοια. Άλλες φάτσες, άλλοι ρυθμοί! Ίσως φταίει το γεγονός ότι έχω ακούσει διάφορα και επηρεάζομαι, ίσως τελικά να μην υπάρχει κίνδυνος. Από την άλλη, τα γεγονότα μιλούν από μόνα τους. Οι επιθέσεις τη νύχτα σε αυτές τις περιοχές είναι άπειρες και σίγουρα θα προτιμήσουν 2 κοριτσάκια να επιτεθούν, δηλαδή εμάς! Ήμασταν ό,τι έπρεπε!!!

Θα ήθελα τόσο πολύ να μπορώ να περπατάω στην πόλη μου χωρίς να φοβάμαι, αλλά δεν νομίζω να αποβάλλω ποτέ αυτό το αίσθημα. Δεν φοβάμαι μόνο τους ξένους. Όλους τους φοβάμαι, ακόμα και τους αστυνομικούς! Για κανέναν δεν είμαι σίγουρη! Το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν θα ξαναπερπατήσω σύντομα τέτοια ώρα σε εκείνους τους δρόμους!

Με το βουητό που είχα στα αφτιά, ήταν λίγο δύσκολο να με πάρει ο ύπνος, αλλά τα κατάφερα και σήμερα νιώθω και πάλι ο εαυτός μου! Πήγα, είδα, έχω άποψη και νιώθω πιο ολοκληρωμένη!! Αν μου άρεσε τελικά? Κοίτα, δεν θα ξαναπήγαινα αλλά δεν έπαθα και τίποτα. Χτυπήθηκα λίγο κι εγώ και αφέθηκα!

Ως κατακλείδα, θα σας έλεγα να μην φοβάστε κανένα είδος και κανένα στυλ. Μπορεί να εκπλαγείτε από το πόσο όμορφα θα περάσετε ακούγοντας κάτι διαφορετικό! Βέβαια, τα λέω και στον δικό μου, αλλά αρνείται να με συνοδέψει στα λάτιν! Βγάζει καντίλες!!!

Δευτέρα 14 Φεβρουαρίου 2011

Τελικά μετράει το μέγεθος!?


Σήμερα κατάλαβα ότι δεν υπάρχουν πραγματικές διαστάσεις στα αντικείμενα και ότι ο καθένας αντιλαμβάνεται διαφορετικά τα μεγέθη!


Διάλογος ανάμεσα σε φουρνάρισσα και ευτραφή πελάτισσα:
"ένα σταφιδόψωμο, ένα μηλοπιτάκι..."
"αυτή τη μηλόπιτα εννοείτε?"
"ναι, ναι!"

Για τη συγκεκριμένη κυρία αυτή η μηλόπιτα φαινόταν σαν μηλοπιτάκι! Ως εκ τούτου, δεν υπάρχουν πραγματικές διαστάσεις ούτε στις διάφορες καταστάσεις! Κάποιος θεωρεί μικρό κάτι που για κάποιον  άλλον είναι μεγάλο! Και για να μην μακρυγορώ, εννοώ ότι κάποιος μπορεί να θεωρήσει το υπέροχο και ανεπανάληπτο Σαββατοκύριακο που πέρασα εγώ, Σαββατοκυριακάκι! Δηλαδή, ασήμαντο και ταπεινό!!

Όπως, αντίστοιχα, εγώ θεωρώ ασήμαντη και ταπεινή τη σημερινή μέρα! Μια μέρα σαν όλες τις άλλες και μάλιστα το ότι είναι και Δευτέρα δεν βοηθάει καθόλου στο να ανέβει στα μάτια μου!  Ναι, εννοώ ότι ο Άγ. Βαλεντίνος δεν με αγγίζει, ούτε τα μπαλόνια-καρδούλες ούτε και η όλη  βιομηχανία καρδούλων που αναπτύσσεται αυτή την περίοδο!
Δεν εννοώ όμως ότι δεν είμαι ερωτευμένη ή ότι δεν μου αρέσει να βλέπω ερωτευμένους! Ούτε είμαι καμιά ανέραστη, ούτε ζηλεύω την ευτυχία των άλλων. Απλώς δεν γιόρτασα ποτέ αυτή τη μέρα και δεν έκανα τίποτα διαφορετικό απ 'ο,τι κάνω τις υπόλοιπες. Ούτε περίμενα ποτέ να μου φέρει ο άντρας μου λουλούδια και σοκολατένιες καρδιές! Πείτε απλώς ότι με αφήνει αδιάφορη! 

Ο έρωτας όμως ποτέ δεν με άφησε αδιάφορη και χαίρομαι που είμαι ερωτευμένη και που μου ανταποδίδει ο άνθρωπός μου αυτό το συναίσθημα! Που όλα κυλάνε ευχάριστα και αγαπησιάρικα, που περπατούσαμε χεράκι-χεράκι εχτές δίπλα στη θάλασσα! Δεν νομίζω πως πρέπει ένα ζευγάρι να περιμένει μια μέρα σαν τη σημερινή για να το κάνει αυτό! Δεν θα έπρεπε να αποτελεί καν αφορμή η σημερινή ημέρα για να πεις λόγια τρυφερά! Ο έρωτας από μόνος του, όταν υπάρχει, αποτελεί αιτία και αφορμή για ό,τι κάνεις με τον σύντροφό σου καθημερινά! Και σε μία μέρα δεν μπορείς να χωρέσεις όλα όσα νιώθεις για κάποιον ούτε πρέπει να περιμένεις τον Βαλεντίνο για να του τα δείξεις! 

Πέρυσι, τέτοια μέρα, ήμασταν  στην Τήνο. Έπεφτε Κυριακή, η τελευταία της Αποκριάς. Καθίσαμε σε μία καφετέρια και η σερβιτόρα ήταν σε έξαλλη κατάσταση. Έτρεμε από τα νεύρα της και "έθαβε" με μια συνάδελφό της το αφεντικό! Δεν ήταν δύσκολο να καταλάβουμε την αιτία της κατάστασής της, γιατί μιλούσε δυνατά και δεν ήταν καθόλου διακριτική. Την είχε χώσει το αφεντικό να δουλέψει διπλή βάρδια, χωρίς να τη ρωτήσει, ενώ εκείνη είχε κανονίσει να βγει και της είχε χαλάσει το πρόγραμμα. Οπότε ο δικός μου, γνωστός κουτσομπόλης, της έπιασε την κουβέντα και προσπάθησε να την ηρεμήσει. Ώσπου μας λέει το κορυφαίο: " Μα είναι δυνατόν τέτοια μέρα που γιορτάζουν οι ερωτευμένοι να μην είμαι με τον Μάκη μου? Να μην μπορώ να γιορτάσω κι εγώ σαν ερωτευμένη?" Και δωσ'του να τρέμει σαν το ψάρι από τα νεύρα!! Αυτό που την είχε ενοχλήσει δηλαδή, δεν ήταν τόσο η δουλειά όσο η δουλειά τη συγκεκριμένη μέρα! Μην τρελαίνεστε βρε κορίτσια, μια μέρα είναι σαν όλες τις άλλες! Αλλά είπαμε... Τα μεγέθη ο καθένας, τα αντιλαμβάνεται διαφορετικά!

Παρατηρώ δε, ότι τα τελευταία χρόνια, όσο χρήμα φέρνει ο Βαλεντίνος, άλλο τόσο φέρνει και ο αντι-Βαλεντίνος! Δηλαδή, κάθε χρόνο διοργανώνονται anti-Valentine's parties, στα οποία υπάρχει μεγάλη ανταπόκριση. Και έτσι είναι όλοι ευχαριστημένοι! Και οι ζευγαρωμένοι και οι μόνοι! Και οι έμποροι, αλλά και οι μαγαζάτορες, βγάζουν λεφτά και στις δύο περιπτώσεις! Τι να πω? Εγώ απλώς αδιαφορώ και συνεχίζω τη ζωή μου κανονικά! 

Και τι πιο κανονικό, από το να πας για ψώνια? 
Πρώτη στάση: H&M

Ανάλαφρες, μακρυμάνικες μπλούζες, με ρίγες ή χωρίς, από 9,90€ η κάθεμια, νέας κολεξιόν! Οι αγαπημένες μου! Δεν μπορώ τα βαριά ρούχα και ειδικά τώρα που κάνει ζεστές μέρες, αυτά τα ανάλαφρα μπλουζάκια είναι ό,τι πρέπει! 

Επόμενη στάση: ZARA




Φορέματα προηγούμενης κολεξιόν από 35€, μόνο 9,90€!!! Το λευκό φοριέται και καλοκαίρι, είναι εντελώς αέρινο και ρομαντικό. Το γκρι γίνεται πιο αυστηρό με μπαλαρίνες και εντελώς θηλυκό με ψηλοτάκουνα!

Έχω να σας πω ότι πρώτα έκανα μια βόλτα σε κάποια μαγαζιά της Γλυφάδας τα οποία έχουν όμορφα αλλά πολύ ακριβά κομμάτια, τα οποία "σκοτώνουν" κατά τη διάρκεια των εκπτώσεων. Ήταν ακόμα γεμάτα εμπόρευμα, δεν είχε φύγει τίποτα και χάρηκα γιατί το -70% φαινόταν σαν όαση! Δοκιμάζοντας μερικά φορέματα όμως, διαπίστωσα ότι κανένα δεν με ευχαριστεί. Δεν ήταν το στυλ μου, δεν ταίριαζαν στο σώμα μου, δεν ξέρω. Μου άρεσαν μόνο κάποια τα οποία ακόμα και με τη θεϊκή αυτή έκπτωση, ήταν απλησίαστα! Οπότε είπα να πάω για μία ακόμη φορά στα μαγαζιά - εγγύηση! Δεν υπάρχει περίπτωση να μην βρω στο ΖARA κάτι που θα μου αρέσει και θα με κολακεύει! Μέσα σε μισή ώρα είχα τελειώσει από τα δύο μαγαζιά παραπάνω και ήμουν πανευτυχής με τις επιλογές μου! Αγόρασα ακόμη ένα τσαντάκι, το οποίο ξέχασα να βγάλω φωτογραφία και ένα παντελόνι κλασικό σε μπλε χρώμα, μόνο 15 € από το H&M!!! Kαι μου έδωσαν και μια δωροκάρτα των 5 €  για επόμενες αγορές!!

Το Σάββατο πήγα Σύνταγμα για να πάρω... μαλλιά! Ναι, ξεκινάω πλέξιμο! Όταν βέβαια μάθω τον τρόπο! Γιατί προς το παρόν το αποτέλεσμα είναι.... μαλλιά κουβάρια!!



Αυτό που βλέπετε, μου πήρε 5 ώρες για να το κάνω! Και είναι και λάθος φυσικά! Προσπαθούσα μόνη μου με ένα βίντεο να καταλάβω τον τρόπο! Και τον κατάλαβα, σας το ορκίζομαι! Μόνο που δεν μπορούσα να τον εφαρμόσω και, ενώ νόμιζα ότι έκανα ακριβώς αυτά που έβλεπα, το αποτέλεσμα δεν έμοιαζε καθόλου φυσικά με αυτά που έβλεπα! Ευτυχώς που έχω καλές φίλες που ξέρουν και θα με βοηθήσουν! Γιατί θέλω πολύ να μάθω να πλέκω και κυρίως γιατί δεν είμαι χαζή! Γιατί να μην μπορώ να μάθω!?!?! Πήρα 3 κουβάρια βαμβακερό νήμα σε μπεζ και καφέ και ένα ζευγάρι βελόνες μόνο με 18 €... Όταν καταφέρω να μάθω, θα δείτε τα κατορθώματά μου!

Αφού πήρα τα μαλλιά μου, κατευθύνθηκα προς το Sprider Home για να βρω μερικά ποτήρια που τα έχω σπάσει όλα! Εκεί κυκλοφορούν υπέροχα και πάφθηνα ποτήρια που χαίρεσαι να σπας! Μόνο που δεν είχε μείνει τίποτα λόγω εκπτώσεων και δεν είχαν έρθει ακόμη τα καινούργια. Ευτυχώς βρήκα φλιτζανάκια και πιατάκια για τον καφέ, τα οποία αγοράζεις ξεχωριστά και μπορείς να κάνεις ό,τι χρωματικούς συνδυασμούς θες!! Για 1 κούπα, 4 φλιτζανάκια, 4 πιατάκια και 1 κερί, χάλασα 9 €!!

Τώρα θα μου πείτε ότι αν προσθέσω όλα τα 9 ευρώ που χάλασα, βγαίνουν αρκετά 9άρια, αλλά πήρα πράγματα που χρειαζόμουν και σε πάρα πολύ συμφέρουσες τιμές!!! 

Με τη Sprider έχω εκπλαγεί! Δούλεψα στο κατάστημα της Δάφνης  για 1,5 χρόνο περίπου, το 2004-'05 και ήταν τελείως διαφορετικά τα πράγματα!! Τότε ήταν πολύ τσιγκούνηδες οι ιδιοκτήτες και δεν έκαναν πολλές διαφημίσεις, δεν έφερναν καλά προϊόντα, έκαναν απολύσεις γιατί δεν πήγαιναν καλά και γενικά δεν ήταν μια υγιής επιχείρηση. Παρατηρώ όμως τα τελευταία 2 χρόνια ότι έχει κάνει μεγάλα ανοίγματα και χαίρομαι! Έχει ανακαινίσει όλα της τα μαγαζιά, έχουν προστεθεί κι άλλα, έχει πάρει πολύ προσωπικό και έχει φέρει -ελαφρώς- καλύτερα προϊόντα! Εντάξει, δεν πας για να βρεις ΤΗΝ ποιότητα, αλλά εξυπηρετεί πολύ κόσμο! Και η κίνηση με τα είδη σπιτιού, εμένα προσωπικά, με εντυπωσίασε! Είναι πραγματικά όμορφα όλα και οι τιμές εξαιρετικά χαμηλές! Αμ το άλλο με τον Ρουβά, πού το πας?! Σχεδιάζει, λέει, και ο Ρουβάς ρούχα για τη Sprider! Αν είναι δυνατόν!!


Ολοκλήρωσα τις αγορές μου με φρέσκα λουλούδια από έναν ανθοπώλη στον πεζόδρομο της Ερμού, ακριβώς έξω από τη Sprider! Έχει φρεσκότατα λουλούδια, μεγάλη ποικιλία και είναι πολύ ευγενικός! Από τιμές δεν ξέρω αν είναι καλός, γιατί δεν έχω ιδέα πόσο κοστίζουν αυτά. Πήρα μια μεγάλη ανθοδέσμη με χρυσάνθεμα με 6 ευρώ και ένα μικρό μπουκετάκι ζουμπούλια με 3 ευρώ! Νάτο πάλι το 9άρι!!!


Ομόρφυνε το σπίτι όμως!!!


Από 'δω και πέρα θα παίρνω συχνά λουλούδια και θα πάω στη λαϊκή να συγκρίνω τιμές! Όχι, δεν είμαι άρρωστη! Θα συγκρίνω τιμές! Μάλιστα!!!

Το βράδυ του Σαββάτου, κάποια από την παρέα είχε τη φαεινή ιδέα να πάμε σε ένα μπαράκι στη Γλυφάδα και εγώ χάρηκα γιατί πίστεψα ότι θα έκανα μια σημαντική ανακάλυψη! Αλλά για μια ακόμη φορά διαπίστωσα ότι όσο όμορφη είναι η Γλυφάδα στο φως του ήλιου, όσο όμορφη αγορά έχει σε ρούχα, άλλο τόσο ασχημαίνει το βράδυ και τα μπαράκια της δεν έχουν κανένα ενδιαφέρον. Έτσι όπως μπήκαμε στο Pere Ubu, έτσι βγήκαμε και καταλήξαμε να πίνουμε κοκτέηλ στη μπάρα των Friday's γιατί άντε να τρέχεις τώρα από τη Γλυφάδα στο Γκάζι Σάββατο βράδυ, μετά τις 12! Χαμός στους δρόμους!!


Την Κυριακή το κορίτσι ήθελε θάλασσα και το αγόρι δεν της χάλασε χατήρι! Το πρόγραμμα είχε βόλτα στο Φάληρο, μέχρι τον Φλοίσβο και καφέ στη Γλυφάδα! Η θερμοκρασία ήταν ιδανική και όλα ήταν τόσο ρομαντικά! Για μένα! Γιατί για κάποιον άλλο, μπορεί η θερμοκρασία να ήταν πολύ υψηλή και αφόρητη! Γιατί είπαμε ότι ο καθένας τα μεγέθη τα αντιλαμβάνεται διαφορετικά!

Εύχομαι έτσι ευχάριστα να κυλήσει και αυτή η εβδομάδα για όλους μας! Καλή σας μέρα φιλαράκια μου!!!

Τρίτη 8 Φεβρουαρίου 2011

Όσα φέρνει ένα βραβείο...


Φίλοι μου, εγώ εγκαινιάζω την ανοιξιάτικη περίοδο σήμερα! Και μην πει κανείς ότι είναι νωρίς ακόμα! Δεν μπορώ με τέτοια λιακάδα να αντισταθώ και να μην κάνω σχέδια καλοκαιρινά, αέρινα και ανέμελα! Έτσι λοιπόν, από σήμερα ξεκίνησα τα φρέντο! Μάλιστα! Τέρμα τα τσαγάκια... 
Είναι ένα βήμα, δεν μπορείτε να πείτε! Εγώ με το κρύο που ένιωθα τον τελευταίο μήνα, δεν μπορούσα να αποχωριστώ τα ζεστά μου ροφήματα! Σήμερα όμως με έπιασε μια μανία να φτιάξω έναν παγωμένο καφέ και έχω κολλήσει τη μούρη μου στη τζαμαρία και ρουφάω ηλιακή ενέργεια!!

Να δείτε που σε λίγες μέρες θα χρειάζομαι και γυαλιά ηλίου στις 6 που φεύγω απ'το γραφείο. Εχτές διαπίστωσα ότι ήταν ακόμα μέρα και ενθουσιάστηκα! Ελπίζω όλες αυτές οι χαρές να μην μου βγουν ξινές σε καμιά βδομάδα και αναγκαστώ να γυρίσω πάλι στα αχνιστά τσαγάκια! 

Έχω όμως κι άλλη χαρά σήμερα! Η γλυκιά και τραγανή Crispy μου χάρισε ένα βραβείο πράσινο σαν ανθισμένο λιβάδι!!


Και μου χάρισε και το πιο όμορφο κοπλιμέντο που μπορεί να μου κάνει κανείς: ότι της μεταφέρω θετική ενέργεια, λέει, και την παρασέρνω με τον ενθουσιασμό μου! Ξέρετε, δεν με νοιάζει κάποιος να με πει όμορφη, έξυπνη, ταλαντούχα (καλά, με νοιάζει, αλλά δεν είναι του παρόντος!), μου αρέσει να μου λένε ότι έχω θετική ενέργεια, ότι φέρνω χαρά, ξεσηκώνω τον κόσμο με τον ενθουσιασμό μου, ότι είμαι χαρούμενος άνθρωπος και άλλα τέτοια! Νιώθω χαρισματική όταν ξέρω ότι μπορώ να φτιάξω το κέφι του άλλου, ότι μπορώ να τον κάνω να ξεχάσει για λίγο τα άσχημα και τα δυσάρεστα και να σκεφτεί θετικά! Μακάρι να το καταφέρνω με κάποιους! 

Και δεν ξεκίνησα τυχαία να μιλάω για τον εαυτό μου, μην με θεωρήσετε ψωνάρα! Είναι κανόνας του βραβείου! Πρέπει να πω 7 πράγματα για μένα. Το 1ο λοιπόν είναι ακριβώς αυτό που είπα παραπάνω: ότι θέλω να φτιάχνω τη διάθεση των άλλων. Με τους δικούς μου ανθρώπους, αυτό το καταφέρνω πολλές φορές. Οι φίλοι μου όποτε έχουν πρόβλημα, ξέρουν ότι με μια μικρή συζήτηση μαζί μου, θα αισθανθούν καλύτερα! Και τα δικά μου προβλήματα, νομίζω, τα αντιμετωπίζω ψύχραιμα και με αισιοδοξία! Δεν πέφτω ποτέ στα πατώματα!

2ο: Δεν κάνω τη δουλειά που μου αρέσει.! Δεν την επέλεξα, ακολούθησα απλώς αυτό που βρέθηκε στο δρόμο μου! Οταν ήμουν σε κρίσιμη ηλικία επιλογής, έκανα λάθος, δεν ήξερα πολύ καλά τον εαυτό μου τότε και έπεσα έξω. Βέβαια και πριν 6-7 χρόνια τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Τώρα είναι αλλιώς και εγώ θέλω άλλα! Ξέρω ότι ποτέ δεν είναι αργά, βέβαια, αλλά το παλεύω ακόμα! Τι δουλειά κάνω? Δεν έχει σημασία, απλώς δεν μου αρέσει!!

3ο: Δεν είμαι γυναίκα καριέρας! Γι'αυτό νομίζω πως δεν μου αρέσει η δουλειά μου! Δηλαδή το ένα φέρνει το άλλο! Δεν με ενδιέφερε ποτέ να κάνω καριέρα, να έχω μια σημαντική θέση και να βγάζω πολλά λεφτά! Αυτό που ήθελα πάντα, ήταν μια οικογένεια! Όταν ήμουν μικρή έλεγα ότι στα 22 μου σίγουρα θα έχω 1-2 παιδιά! αχαχαχα! Δεν είναι πολύ αστεία αυτά που λέμε όταν είμαστε μικρά!? Τώρα, στα 26 μου, μάλλον πρέπει να ανανεώσω αυτή τη δήλωση!!!

4ο: Τσαντίζομαι πολύ όταν δεν μου απαντάνε σε μηνύματα! Εγώ είμαι πάντα πολύ τυπική και - έστω από ευγένεια - απαντάω σε όλους! Όταν δεν μου απαντάει ο άλλος σε μια ερώτηση ή σε μία ευχή, γίνομαι έξαλλη! Γενικά είμαι τυπική στη ζωή μου και αυτό που έχεις εσύ, ασυναίσθητα το απαιτείς και από τον άλλο! Καλώς ή κακώς...

5ο: Μου αρέσει να μοιράζομαι τα προβλήματά μου και όλα όσα με απασχολούν με τις φίλες μου Δεν είμαι πολύ κλειστός χαρακτήρας και όταν έχω ένα πρόβλημα, αμέσως παίρνω μια κολλητή τηλέφωνο, δεν κάθομαι να το περάσω μόνη το λούκι! Δεν έχω πολλούς φίλους. Ελάχιστους, αλλά καλούς!

6ο: Τα σκυλιά και η μαγειρική είναι οι 2 μεγάλες μου αγάπες! Δεν μπορώ να ζήσω χωρίς αυτά τα δύο!!!

7ο: Στην εφηβία μου και μέχρι τα 18 άκουγα κλασική μουσική, φορούσα μακριές φούστες, διάβαζα ποίηση και ψυχολογία και ορκιζόμουν ότι ποτέ δεν θα γίνω ξανθιά!! Τώρα είμαι ξανθιά, δεν αντέχω την κλασική μουσική, δεν έχω χρόνο και μυαλό για ''βαρύ'' διάβασμα και με τις μακριές φούστες νιώθω σαν ντολμάς!

Κι αφού έβγαλα τα εσώψυχά μου, ας μοιράσω κι εγώ με τη σειρά μου αυτό το βραβείο! Ανυπομονώ να μάθω περισσότερα για την Αγγελική Ν., τη Χρύσα και τη Ζωή!!!

Είναι και οι 3 τους ταλαντούχες, έχουν πανέμορφα μπλογκς που μου κρατάνε καθημερινά πολύ καλή συντροφιά και τους δίνω αυτό το βραβείο μέσα από την καρδιά μου!!