Καλό μήνα φιλαράκια μου!
Τον Μάιο που πέρασε τον αγάπησα πολύ, παρά τις βροχές, ήταν για μένα ένας λαμπερός μήνας όλο δώρα και ευχάριστες εκπλήξεις!
Περισσότερο όμως αυτόν τον Μάιο χάρηκα για τον ξεσηκωμό του κόσμου, γι'αυτό το επαναστατικό κλίμα που επικρατεί, γι'αυτή την ελευθερία έκφρασης που έχει πλυμμηρίσει τους δρόμους όλης της Ευρώπης! Χάρηκα γιατί για πρώτη φορά φώναξα κι εγώ επαναστατικά συνθήματα, κοίταξα με απέχθεια προς τη Βουλή και φώναξα όσο πιο δυνατά μπορούσα! Υπάρχουν άνθρωποι ξέρετε που δεν αγαπούν τις φωνές, που δεν καταφεύγουν σε βρισιές και χυδαίες χειρονομίες, αυτό όμως δεν σημαίνει πως δεν νιώθουν το ίδιο ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΙ! Πάντα έλεγα ''ε, κι άμα πάω να φωνάξω και να χτυπηθώ, τι θα βγει? Κανείς δεν μας ακούει εμάς!'' Αλήθεια είναι εν μέρει, όμως για πρώτη φορά νιώθω ότι θέλω να φωνάξω, κι ας μην μ'ακούσει κανείς! Έχει ανάγκη να ξεσπάσει ο κόσμος. Κρύβει μέσα του πολλά και τα'χει μαζεμένα!
Γι'αυτό χαίρομαι που ο μήνας που πέρασε δεν ήταν νωθρός, ο κόσμος δεν κλείστηκε στα σπίτια του, δεν είπε ''ε, κι άμα φωνάξω τι θα βγει?''! Δεν κάνει πίσω πιο ο κόσμος! Έχει ξυπνήσει για τα καλά και αλίμονο σε όποιον δεν πάρει στα σοβαρά την αγανάκτισή του!
Νιώθω ανακουφισμένη που αυτή τη φορά δεν κάψανε την Αθήνα, όπως τις προηγούμενες. Γι'αυτό και συμμετείχα. Χαίρομαι με το ειρηνικό κλίμα και μακάρι να παραμείνει έτσι. Και να κρατήσει όσο χρειαστεί. Για πάντα, αν χρειαστεί. Μόνο να μην κάνουμε πίσω. Να αγωνιστούμε!
Όμως η ζωή συνεχίζεται και δεν είναι σωστό όσοι συμμετέχουν πιο ενεργά από κάποιους άλλους σ'αυτές τις διαδηλώσεις, να κοιτάζουν υποτιμητικά όποιον δεν βρίσκεται καθημερινά εκεί ή όποιον έχει κι άλλες ασχολίες καθημερινά. Ναι, πρέπει να είμαστε όλοι ενωμένοι και πρέπει να κατεβαίνουμε κάθε βράδυ στο Σύνταγμα, αλλά δεν είμαστε φυτά. Έχουμε ζωές, δουλειές, σπίτια, παιδιά, σκυλιά, τα κέρατά μας έχουμε και τρέχουμε και δεν προλαβαίνουμε. Ηρεμήστε λοιπόν και μην βγαίνετε εκτός εαυτού όταν κάποιος, την ώρα που εσείς ξελαρυγγιάζεστε στη Βουλή, βρίσκεται στο σπίτι του. Ούτε επειδή πάμε κατά διαόλου και σε λίγο δεν θα έχουμε να φάμε σημαίνει ότι πρέπει όλη μέρα να κλαίμε τη μοίρα μας!
Λαμβάνοντας λοιπόν υπ'όψιν όλα τα παραπάνω, θέλω να σας ευχηθώ να είστε όλοι καλά αυτόν τον μήνα, να χαρείτε τον ήλιο, τα πρώτα ζεστά βράδια του καλοκαιριού, να κάνετε μπάνια, να φάτε παγωτά, να ζήσετε σαν άνθρωποι κι ας μην το επιτρέπουν οι συνθήκες! Ο ψυχολογικός παράγοντας είναι ο σημαντικότερος όλων! Ας κρατήσουμε τουλάχιστον το ηθικό μας ψηλά!
Για να σας φτιάξω λίγο το κέφι, προτείνω να πατήσετε εδώ!! Βάλτε στον υπολογιστή σας τα πιο χαρούμενα wallpapers με το ημερολόγιο του Ιουνίου! Εγώ δεν ξέρω ποιο να πρωτοδιαλέξω!! Κοιτάζω την οθόνη του pc μου με τις ώρες και μου φτιάχνει το κέφι!
Περάστε μια βόλτα και από το blog της Optimist για να δείτε πώς τα περάσαμε εχτές στα καλλιστεία Mr & Miss International Beauty στο Cocoon!!
Πολλά φιλιά και καλά κουράγια!!!
2 spins:
Καλό καλοκάιρι! (όταν έρθει...) :Ρ
Άστα! Μαύρη μαυρίλα πλάκωσε!! Παρόλ'αυτά, καλό καλοκαίρι!!!
Δημοσίευση σχολίου