Σήμερα θα μιλήσουμε για ατάκες που έχουμε ακούσει κάποια στιγμή από κάποιον/κάποια και μας έχουν ξενερώσει. 'Η στην καλύτερη απλώς μείναμε με το στόμα ανοιχτό...
Εχτές φορούσα ένα παπούτσι ευαίσθητο, από αυτά που δεν φοράς κάθε μέρα γιατί δεν είναι εύκολο να συνδυάσεις και που μπορεί αν πατήσεις κάτι στο δρόμο, να το χαλάσεις! Αλλά, εγώ δεν είμαι ιδιαίτερα σχολαστική με αυτά και δεν πρόκειται επειδή φοράω το συγκεκριμένο παπούτσι να περπατάω στις μύτες των ποδιών μην τυχόν και λερωθεί! Το αγόρασα για να το ευχαριστηθώ, βρε αδερφέ!! 2 φορές, 5...10? Όσες το φορέσω. Εκεί που περπατούσα, λοιπόν, χρειάστηκε να πατήσω σε ένα δρομάκι με χώματα, πετραδάκια και διαλυμένο γκαζόν, το οποίο ήταν και νωτισμένο από το πότισμα. Περπατάω όμως άνετα και εκείνη τη στιγμή μου έρχεται στο μυαλό η ατάκα ενός παλιού ραντεβού (φλέρτ κοινώς).
Είμαστε στο Acanthus, στην παραλιακή, Παρασκευή βράδυ, κόσμος πολύς και εκεί που πίνουμε το ποτό μας προτείνω να κατεβούμε στο κάτω μπαρ, το οποίο δεν είχε στριμωξίδι και ήταν και πάνω στην παραλία (αμμουδιά) και θα ήταν και πιο ρομαντικά εν πάση περιπτώση!!! Τι το' θελα? Εισπράττω την εξής απάντηση: ''αα, δεν μπορώ γιατί θα λερώσω τα παπούτσια μου στην άμμο! Καλά είμαστε κι εδώ!!''!!!
Εντάξει, ξενέρωσα αμέσως! Είναι δυνατόν να ακούς από στόμα άνδρα ότι φοβάται μην λερώσει τα παπούτσια του στην άμμο? Και καλά, μπορεί να το σκεφτείς, αλλά δεν το λες στην γκόμενα που έχεις βγάλει έξω ρε παιδί μου και σου λέει να πάτε στην παραλία, ρομαντζάδες και τέτοια!! Κράτα το για τον εαυτό σου!
Γενικά, μου αρέσει ο άντρας να είναι πιο χύμα, να μην είναι υπερβολικά ''στημένος'', να δέχεται να λερωθεί κι όλας (γιατί όχι) προκειμένου να περάσει καλά!
Σκέψου να του έλεγα να κυλιστούμε κι όλας παθιάρικα στην άμμο!!!!
Ακούω τη δική σας γνώμη! Σας έχουν πετάξει ποτέ καμιά κοτσάνα? Έχετε ξενερώσει από μία λέξη?