THOUSANDS OF FREE BLOGGER TEMPLATES

Σάββατο 30 Απριλίου 2011

Χριστός Ανέστη! Εμείς?

Χρόνια πολλά! 

Εύχομαι να περάσατε υπέροχα, ανεπανάληπτα, ξεχωριστά! Εγώ, όπως είχα πει, έμεινα Αθήνα να χαρώ τις ήρεμες μέρες χωρίς δουλειά, χωρίς πίεση, χωρίς υποχρεώσεις! Οι 2 ημέρες παραπάνω που είχα άδεια μου έκαναν πολύ καλό! Χτυπούσα 10ωρα ύπνου, χάρηκα το σπίτι μου και τη Ριαννίτσα μου παραπάνω, αλλά δεν έκανα τίποτα από ό,τι είχα υποσχεθεί ότι θα κάνω. Ξέρεις, όταν πρόκειται να έχεις ελεύθερο χρόνο λες ότι θα κάνω αυτά, αυτά κι αυτά και όταν τελικά τελειώνει ο ελεύθερος χρόνος διαπιστώνεις ότι δεν έκανες τίποτα, ούτε αυτά ούτε΄κείνα ούτε τ' άλλα!

Αυτό όμως που δεν είχα προγραμματίσει ότι θα κάνω και χάρηκα πολύ που έκανα, ήταν η ηλιοθεραπεία! Κανονικότατα, με μαγιώ, αντιηλιακή, ψάθα, σαγιονάρες, κομπλέ! 2 ωρίτσες έμεινα κάτω από τον καυτό ήλιο το Μ. Σάββατο στα Λιμανάκια Βουλιαγμένης, την ώρα που ο καλός μου έπαιρνε το καθιερωμένο μπάνιο του! Είναι χειμερινός κολυμβητής εδώ και 2 χρόνια και λέει ότι είναι απίστευτη εμπειρία! Κάθε φορά που γυρνάει τρέμει ολόκληρος, αλλά μόλις του περνάει νιώθει άλλος άνθρωπος! Το έχω παρατηρήσει κι εγώ ότι του κάνει πολύ καλό! Το έχει πρόγραμμα 1-2 φορές την εβδομάδα όλο τον χρόνο. Προς στιγμήν, σκέφτηκα κι εγώ να πέσω το περασμένο Σάββατο, γιατί ο ήλιος έκαιγε, αλλά μου έφυγε γρήγορα η σκέψη! Είχα βεβαιωθεί όμως ότι ήρθε το καλοκαίρι! Ποτέ πριν δεν είχα μείνει με το μαγιώ Απρίλιο μήνα! Κοκκίνησαν τα μαγουλάκια μου και όλη την υπόλοιπη μέρα είχα απίστευτη ενέργεια! Εγώ είμαι λες και λειτουργώ με ήλιο. Αν έχει συννεφιά, καταρρέω! 


Την επόμενη μέρα, το Πάσχα δηλαδή, πήγα στο τραπέζι με σαγιονάρες και εντελώς καλοκαιρινό λουκ και σκέφτηκα να πάρω και μια ζακετούλα μήπως κάνει ψύχρα το απόγευμα μωρέ, όπως κάνεις στα νησιά τον Αύγουστο!!!! Γελάγανε όλοι μαζί μου! Οι μισοί με μπότες, σχεδόν όλοι με τα μαύρα, με βλέπανε και κρύωναν! Αλλά για μένα είχε έρθει το καλοκαίρι! Τέλος!!

Μέχρι που ξημέρωσε ο Θεός την Τρίτη με τη μαυρίλα και τις βροχές και μου βγήκε ξινή η σαγιονάρα!! Όχι βέβαια πως φόρεσα μπότες -έχω να βάλω από τα μέσα Μαρτίου- αλλά κρύωνα αρκετά και βεβαιώθηκα ότι τελικά δεν έχει έρθει το καλοκαίρι και όλοι αυτοί που γελούσαν μαζί μου το Πάσχα, δικαιώθηκαν!! 

Τι ανομοιομορφία όμως κι αυτή ρε παιδί μου τέτοιες εποχές! Παραμονή Μαγιού και έξω κυκλοφορούν όλες οι εποχές μαζί! Μας έχει τρελάνει και η θερμοκρασία, δε λέω, αλλά γιατί δεν καταδέχεται ο κόσμος να φορέσει ανοιξιάτικα ρούχα, παρά θέλει απευθείας από το οπάκ καλσόν να πάει στο πέδιλο! Γιατί καταργούμε τα τόσο κομψά ανοιξιάτικα λουκς?! Το έχω ξαναθίξει το θέμα και είναι κάτι που αναρωτιέμαι χρόνια τώρα και φυσικά δεν περιμένω απάντηση. Θα γίνεται για πάντα μάλλον αυτό, πρέπει να το χωνέψω!!

Καλά, για την Κυριακή του Πάσχα, τι να πω? Μαζευτήκαμε στη θεία μου που έχει κήπο και οι άντρες της παρέας αποφάσισαν να σουβλίσουν αρνί και κοκορέτσι! Ξεκίνησαν από τις 7 το πρωί και λοιπά! Ώσπου ήρθε αργά το μεσημέρι ο μπατζανάκης του θείου μου και αποφάσισε μόνος του ότι το αρνί ψήθηκε και έπρεπε να κοπεί (ενώ ήθελε ακόμα ένα μισάωρο στάνταρ!) και όχι μόνο αυτό, αλλά αποφάσισε να το κόψει με τα βρωμόχερά του και να το κάνει φύλλο και φτερό!!! Ω Χριστέ μου, τι τραγικό! Γυρίσαμε ξαφνικά τα κεφάλια μας και είδαμε έναν τύπο να έχει βάλει το ταψί χάμω (όπως λένε και στο χωριό του) και να ξεψαχνίζει το αρνί με τα βρωμόχερά του και μετά να πιάνει το ταψί και το τοποθετεί στη μέση του τραπεζιού περήφανα!! Φυσικά οι άντρες δεν μίλησαν, ντράπηκαν να του πουν κάτι. Μόνο ότι μάλλον θα ήθελε λίγο παραπάνω, αλλά αυτός είπε ότι ήταν έτοιμο!! Οι περισσότερες από εμάς σιχάθηκαν και δεν το άγγιξαν το αρνί, όλοι οι άντρες έφαγαν κανονικότατα τέτοιοι αναίσθητοι που είναι και τα παιδιά δεν καταλάβαιναν τίποτα και έτρωγαν αρνί μαζί με αυγό κίντερ! 
Εγώ που είχα φτιάξει μια μηλόπιτα για επιδόρπιο, μόλις είδα αυτό το πράγμα, αποφάσισα να μην την φέρω στο τραπέζι γιατί φοβήθηκα ότι θα της βάλει κι αυτηνής χέρι ο βρωμιάρης και δεν το άντεχα να το δω αυτό! Ευτυχώς έφυγε νωρίς με την οικογένειά του και απολαύσαμε ήρεμοι τον καφέ και τη μηλόπιτά μας στο σαλόνι, σαν άνθρωποι! Μετά τον καφέ, μοιράστηκαν σε όλους παναντόλ έξτρα για τον πονοκέφαλο! Από νωρίς το πρωί, απέναντι από τη θεία μου, σούβλιζαν αρνί κάτι βλαμμένοι που δεν φτάνει που είχαν όοοοολη μέρα στο τέρμα δημοτικά και τσάμικα, αλλά πετούσαν και στρακαστρούκες σχεδόν στα πόδια μας και κάθε 2 λεπτά μας έβλεπες όλους να ανασηκωνόμαστε! Ευτυχώς που δεν είχαν έρθει οι προγιαγιάδες, θα μας είχαν μείνει στον τόπο! Μιλάμε για πολύ δυνατά πράγματα, δεν ξέρω πως τα λένε, δυναμιτάκια, γουρούνες, βεγγαλικά, σκασίλα μου πώς τα λένε, εγώ κόντεψα να χάσω την ακοή μου! Και δεν μιλάμε για 1-2 ώρες, αλλά για 7, με κάτι πρόχειρους υπολογισμούς που έκανα!!!

Τέλος πάντων, πάει και η Κυριακή! Εγώ δεν τα μπορώ αυτά τα έθιμα με τα αρνιά και τα δημοτικά, τα σιχαίνομαι και τα δύο! Μου αρέσει που συγκεντρώνεται η παρέα και η οικογένεια, που είναι ανθισμένα τα χωράφια, που τα παιδιά παίζουν έξω στους κήπους, που όλοι είμαστε χαρούμενοι, αλλά γιατί έχει καθιερωθεί το Πάσχα να ακούμε τσάμικα? Καλά, το έθιμο με το αρνί, το καταλαβαίνω και δεν με ενοχλεί. Απλώς δεν τρώω, αλλά γιατί αυτές τις μουσικές??

Τη Δευτέρα, εκεί που περπατούσαμε στη Βουλιαγμένη, είδαμε αυτά τα πανέμορφα λουλούδια!!


Ξέρει κανείς πώς τα λένε? Δεν κρατήθηκα κι άρχισα να τα κόβω, λες κι είμαι στο χωριό! Αλλά γιατί να μην τα πάρω σπίτι μου να τα στολίσω? Μέχρι σήμερα κρατάνε σε εξαιρετική κατάσταση, αλλά φυσικά δεν μυρίζουν. Είναι υπέροχο στολίδι!

Πέρασαν και οι άγιες μέρες και ήρθε η πραγματική άδεια! 2 ολόκληρες μέρες χωρίς δουλειά, να κάνω όοο,τι θέλω και λογαριασμό να μην δίνω σε κανέναν! Αλλά τελικά τη μια μέρα βρέθηκα στο Μαρούσι- κι εγώ δεν ξέρω πόσα χιλιόμετρα μακριά από το σπίτι μου, άλλαξα 3 συγκοινωνίες για να πάω και έκανα σχεδόν 2 ώρες -σε ένα αποτυχημένο interview για δουλειά σε μια μεγάαααλη εταιρεία στον τομέα των ασφαλίσεων και των χρηματοοικονομικών, όπου έκατσα 3μιση ώρες!!!! Έχετε ξανακάτσει 3μιση ώρες σε εταιρεία για interview? Εμένα δεν μου έχει ξανατύχει!! Η μία ώρα ήταν αναμονή και οι 2μιση το κυρίως θέμα, το οποίο τράβηξε τόσο γιατί μας διέκοψαν 3 τηλεφωνήματα τα οποία κράτησαν γύρω στα 20 λεπτά το καθένα και κάθε φορά που έκλεινε με ρώταγε που είχαμε μείνει!! Εμένα τα νεύρα μου κρόσσια, ώσπου φτάνουμε και στον επίλογο και μου σκάει το παραμύθι ότι δεν υπάρχει σταθερός μισθός, αλλά θα δουλεύω με μπόνους και με ποσοστά! Ε, αν ήθελα ποσοστά, θα γινόμουν επιχειρηματίας ρε φίλε, να κάνω κι αυτό που γουστάρω!! Αυτοί θέλουν ρομποτάκια, να δουλεύουν όλη μέρα για να φέρνουν πελάτες στην εταιρεία τους και ως ανταμειβή, να τους δίνουν το 10%. Ε, όχι!!! Εντάξει, δε λέω, ίσως ήταν σχολείο αυτή η δουλειά για μένα, γιατί παρέχουν εκπαίδευση πάνω στα οικονομικά, αλλά όσο μιλούσαμε κατάλαβα ότι δεν μπορώ να ασχοληθώ με αυτόν τον τομέα! Θέλω κάτι πιο αέρινο στη ζωή μου, τα οικονομικά είναι πεζός τομέας και δεν με ενδιαφέρει! Κι αν είναι να πουλάω κάτι, ας είναι βιβλία! Το προτιμώ, από το να προσπαθώ να πείσω τον κόσμο να επενδύσει τα λεφτά του!

Ήταν όμως η πρώτη μου συνέντευξη με μία τόσο μεγάλη εταιρεία και δεν ήθελα να το χάσω. Όταν με πήραν, μυρίστηκα ότι πρόκειται για μάπα, αλλά είπα να πάω για να έχω την εμπειρία. Φυσικά δεν περίμενα ότι θα κάνω 2 ώρες να πάω και άλλες 3μιση εκεί! Αλλά είχαν την πλάκα τους οι ερωτήσεις της συνέντευξης: ''Αισθάνεσαι τυχερός?'', ''Πιστεύεις ότι είσαι έξυπνη?'', ''Θα γίνεις επιχειρηματίας?'', ''Αν είχες 6.000.000€ τι θα τα έκανες?'', ''Είμαι το τζίνι και σου προσφέρω 3 δώρα για να διαλέξεις, ποιο θα διάλεγες?'' κι άλλα τέτοια κουλά που χρημιμοποιούν οι μαρκετίστες-ψυχολόγοι για να καταλάβουν τι άνθρωπος είσαι!!! Τον θάμπωσα όμως με την αυτοπεποίθησή μου, του είπα ότι είμαι πανέξυπνη, πανέμορφη και πολύ τυχερή και μου είπε ότι πέρασα την πρώτη από τις 3 συνεντεύξεις!!!!!! Όχι μόνο είχε άλλες 2 συνεντεύξεις με άλλους προϊστάμενους, αλλά είχε και κάποια άλλα τεστς που θα έπρεπε να περάσω!!! Είπα ευχαριστώ, δεν θα πάρω, χαίρετε κι έφυγα!!!

Γύρισα πτώμα στο σπίτι και αγκάλιασα σφιχτά τη Ριαννίτσα μου!! Έχουμε ένα μικρό προβληματάκι και το άλλο Σάββατο πρέπει να κάνει μια επέμβαση. Ο γιατρός λέει να μην ανησυχώ, αλλά έχω τρελαθεί από την αγωνία μου. Πριν μία εβδομάδα είδα ότι έχει βγάλει δίπλα στην ουρά ένα ογκίδιο, σαν κρεατοελιά δηλαδή, το οποίο το είχε ξύσει και είχε ματώσει. Τρελάθηκα! Την πήγα στον γιατρό και μου είπε ότι δεν ξέρει τι ακριβώς είναι, αλλά πρέπει να πάρει αντιβίωση για μία βδομάδα και να της βάζω μια κρεμούλα. Αν δεν υποχωρήσει, πρέπει να βγει. 



Πράγματι, δεν υποχώρησε και έχουμε κλείσει ραντεβού για να το βγάλει. Θα κάνουμε και βιοψία για να δούμε τι ακριβώς είναι. Μπορεί να είναι όντως κρεατοελιά, μπορεί να είναι από τσιμπούρι, μπορεί να είναι πολλά πράγματα κι εγώ τρέμω γιατί το κοριτσάκι μου θα είναι ναρκωμένο για μιάμιση ώρα στο χειρουργείο. Ευχηθείτε να πάνε όλα καλά!!!



Καλό Σαββατοκύριακο εύχομαι σε όλους σας! Απ΄ό,τι φαίνεται ο καιρός ξαναφτιάχνει και οι σαγιονάρες μου θα βγουν πάλι στο προσκήνιο! Δεν θέλω και πολύ εγώ!!! Καλές βόλτες!!!